55:311
311
EPIST.
IOHANNIS
312
scientia
ne
minima
quidem
scintilla
pietatis
emicare
queat.
Et
passim
curiosi
homines
tantum
discunt
ex
verbo
Dei,
quod
garriant
ostentationis
causa.
Denique
nimis
vulgare
hoc
fuit
saeculis
omnibus
malum,
nomen
Dei
frustra
iactare.
Sumit
ergo
Iohannes
hoc
principium,
quod
Dei
cognitio
sit
efficax.
Unde
colligit,
minime
Deum
cognoscere
qui
praecepta
eius
non
servant.
Plato
licet
in
tenebris
palpitans,
suum
tamen
illud
pulchrum,
quod
imaginatur,
cognosci
posse
negat,
quin
hominem
rapiat
in
admirationem
sui:
in
Phaedro,
et
aliis
locis.
Deum
ergo
qui
fieri
potest
ut
cognoscas,
et
nullo
affectu
tangaris:
Nec
vero
hoc
tantum
ex
Dei
natura
manat,
ut
cognitum
statim
amemus:
sed
idem
spiritus,
qui
mentes
nostras
illuminat,
inspirat
etiam
cordibus
conformem
scientiae
affectum.
Quamquam
hoc
secum
fert
Dei
cognitio,
ut
eum
timeamus
et
amemus.
Neque
enim
Dominum
et
patrem,
ut
se
ostendit,
possumus
agnoscere,
quin
praebeamus
nos
illi
vicissim
morigeros
filios,
et
servos
obsequentes.
Breviter
evangelii
doctrina
vivum
est
speculum,
in
quo
Dei
effigiem
contemplantes,
in
eam
transfiguramur:
quemadmodum
Paulus
docet
2.
ad
Cor.
3,
18.
Quare
ubi
non
adest
pura
conscientia,
non
nisi
inane
scientiae
spectrum
esse
potest.
Notandus
est
hic
ordo,
quum
dicit,
nos
cognoscere
quod
noverimus.
Significat
enim,
Dei
obedientiam
sic
coniunctam
esse
scientiae,
ut
tamen
haec
ordine
sit
prior:
sicuti
necesse
est
causam
effectu
suo
esse
superiorem.
Si
praecepta
eius.
Atqui
nemo
est
qui
omni
ex
parte
servet:
ita
nulla
esset
Dei
cognitio
in
mundo.
Respondeo,
apostolum
minime
secum
pugnare.
Quum
ergo
nuper
omnes
reos
statuerit
coram
Deo,
non
intelligit
servare
mandata,
qui
legi
penitus
satisfaciant
(quod
exemplum
nusquam
inveniri
potest
in
mundo),
sed
qui
pro
humanae
infirmitatis
captu
vitam
suam
formare
student
ad
Dei
obsequium.
Nam
quoties
de
fidelium
iustitia
scriptura
loquitur,
adeo
peccatorum
remissionem
non
excludit,
ut
potius
ab
6a
faciat
exordium.
Nec
vero
inde
colligendum
est,
fidem
in
opera
recumbere.
Tametsi
enim
suae
quisque
fidei
testimonium
habet
ab
operibus:
non
tamen
sequitur
illic
fundatam
esse,
quum
posterior
haec
probatio
instar
signi
accedat.
Certitudo
itaque
fidei
in
sola
Christi
gratia
residet:
sed
pietas
et
sanctitas
vitae
veram
fidem
a
ficta
et
mortua
Dei
notitia
discernit:
quia
haec
veritas
est
in
Christo
(ut
ait
Paulus
Colos.
3,
9)
exuisse
veterem
hominem,
ete.
4.
Qui
dicit.
Novi
eum.
Unde
probat
mentiri,
qui
fidem
iactant
absque
pietate:
nempe
a
contrario,
quia
iam
illud
posuit,
quod
Dei
cognitio
res
sit
efficax.
Neque
enim
nuda
imaginatione
cognoscitur
Deus:
sed
quum
se
intus
cordibus
nostris
per
spiritum
patefacit.
Caeterum
quia
multi
hypo-
|