[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:310  corruptio  et  vitiositas,  negandum  non  est:  nisi  prima  pietatis  rudimenta  convellere  libeat.  Causam  si  quaeras,  cur  vitium  quod  in  electis  suis  Deus  corrigit,  non  eodem  in  reprobis  remedio  dignetur,  abscondita  apud  ipsum  latet.  Hoc  modo  Paulus,  quum  nono  ad  Romanos  capite  Deum  statuit  vitae'  et  mortis  arbitrum,  ut  salvi  sint  illi  demum  quos  ab  interitu  eripit;  et  clare  pronunciavit,  non  volentis  esse  neque  currentis,  sed  miserentis  Dei,  qui  miseretur  cuius  vult,  et  quem  vult,  indurat:  postea  conspicuas  et  quasi  palpabiles  excaecationis  causas  in  sua  gente  ostendit,  quod  Christum  plerique  respuerint,  quod  Deum  contumaciter  [pag.  108]  repulerint,  manus  ad  eos  tendentem.  Optime  igitur  consentiunt  inter  se  haec  duo:  quod  quisque  sibi  propria  incredulitate  damnationis  sit  autor,  et  nihilominus  quicunque  spiritu  Dei  destituti  sunt,  caeci  adversus  Christum  ruant.  Itaque  Iudaeos  Paulus  reos  peragens,  quod  iustitiam  suam  stabilire  volentes,  Dei  iustitiae  non  fuerint  subiecti  (Rom.  10,  3),  atque  ita  superbiae  suae  vitio,  abdicati  ex  ecclesia  fuerint:  simul  tamen  tribuendum  esse  Dei  gratiae  docet,  quod  residui  quidam  steterint:  quemadmodum  et  oraculum  continet:  Reliqui  mihi  septem  hominum  millia,  qui  non  curvaverunt  genu  ante  Baal  (1.  Reg.  19,  18).  Neque  enim,  ut  circumspecte  Augustinus*)  notat,  sua  virtute  steterunt,  si  eos  Dominus  servavit,  ut  reliqui  manerent.  Expressius  etiam  Paulus:  Reliquias,  Christi  adventu,  secundum  gratuitam  electionem  servatas  (Rom.  l  l  ,  5).  Audis  reliquias:  qua  voce  exiguum  numerum  ab  universa  turba  segregat.  Servatas  esse  illas  dicit,  non  propria  virtute,  sed  Dei  beneficio.  Salutem  ex  gratuita  electione  deducit:  quo  significat,  hanc  solam  fuisse  causam,  cur  non  in  turba  perierint,  quia  gratuito  electi  sint.  Unde  rursum  conficitur,  si  electi  essent  omnes,  neminem  fuisse  periturum.  Si  velle  se  ac  iubere  pronunciet  mortalis  homo,  ut  pro  ratione  sit  &ua  voluntas,  tyrannicam  esse  vocem  fateor:  sed  id  ad  Deum  [pag.  109]  transferre,  2)  sacrilegi  est  furoris.  Neque  enim  quidquam  Deo  immoderatum  affingere  licet,  ut  in  eo,  sicut  in  hominibus,  exsultet  libido:  sed  merito  hoc  honoris  defertur  eius  voluntati,  ut  pro  ratione  valeat:  quando  omnis  iustitiae  fons  est  ac  regula.  Nam  quae  in  scholis  trita  est  de  duplici  eius  voluntate  distinctio,  a  nobis  minime  admittitur.  Voluntatem  Dei  aliam  ordinatam,  aliam  absolutam  garriunt  Sorbonici  sophistae.  Haec  blasphemia,  a  qua  merito  abhorrent  piae  aures,  Pighio  et  similibus  esset  plausibilis.  Ego  autem  ex  adverso  contendo,  adeo  nihil  esse  in  Deo  inordinatum,  ut  inde  potius  fluat,  1)  Lib.  de  bono  persev,  cap.  18.  2)  ranger  Dieu  a  une  telle  mesure.  20*   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci