43:31  31  IN  AMOS  32  mittit,  ut  dignetur  adhibere  homines  mortalem,  et  fratres  nostros,  qui  sint  spiritus  eius  organa,  in  quibus  ipse  habitat,  et  quorum  ore  nobiscum  loquitur,  hoc  certe  non  potest  pro  dignitate  aestimari,  ubi  Dominus  tam  familiariter  se  nobis  accommodat.  Haec  ratio  est  cur  nunc  dicat  se  suscitasse  prophetas  ex  filiis  ipsorum.  Poterat  obiicere  se  legem  tulisse,  et  tunc  commotum  fuisse  coelum,  concussam  terram:  sed  loquitur  de  quotidiana  hac  gratia,  quod  scilicet  quasi  ore  ad  os  ioqui  dignatus  fuerat  assidue  cum  populo  illo,  idque  per  homines  :  Ego  suscitavi  prophetas  ex  filiis  vestris,  inquit,  hoc  est,  ego  elegi  angelos  e  medio  vestri.  Prophetae  enim  sunt  quasi  coelestes  legati:  et  Deus  ipsos  audiri  iubet,  perinde  ac  si  ipse  appareat  visibili  forma.  Quum  ergo  eligit  angelos  e  medio  nostri,  nonne  haec  est  inaestimabilis  gratia  ?  Unde  videmus  quantum  vehementiae  in  se  contineat  haec  exprobratio,  quum  dicit  Dominus  electos  fuisse  prophetas  ex  ipso  populo.  Addit  etiam  Nazaraeos.  Satis  apparet  ex  sexto  Numerorum  capite  cur  Deus  Nazaraeos  instituerit.  Scimus  nihil  esse  difficilius,  quam  ut  sequantur  homines  communem  regulam.  Appetunt  enim  semper  aliquid  novum:  et  inde  tot  commenta,  tot  accessiones,  tot  denique  fermenta,  quibus  corrumpitur  Dei  cultus:  quia  quisque  vult  esse  aliis  sanctior,  et  aliquid  singulare  affectat.  Ergo  si  quis  praeter  communem  regulam  vellet  se  Deo  consecrare,  Dominus  instituerat  peculiarem  cultum,  ne  quid  tentaret  populus  absque  suo  permissu  saltem.  Si  quis  igitur  volebat  se  Deo  consecrare,  tametsi  omnes  sancti  erant,  tamen  habebat  certam  formam,  ut  abstineret  a  vino,  capillitium  foveret:  denique  servaret  caeremonias,  quae  leguntur  illo  capite  quod  citavi.  Deus  nunc  exprobrat  Israelitis,  quod  nihil  omiserit,  quo  manerent  puri,  et  sancti,  et  integri  in  suo  cultu.  Postquam  has  species  duas  retulit,  interrogat  Annon  hoc  sit  verum.  Res  quidem  satis  per  se  nota  erat.  Ergo  videtur  supervacua  esse  interrogatio.  Sed  propheta  consulto  hic  interrogat  Israelitas  annon  ita  sit,  quo  magis  serio  afficiat  eorum  animos.  Contemnimus  enim  saepe  res  notas:  et  videmus  quam  secure  multi  fateantur  quidquid  audiunt:  interea  autem  praetereant  sine  ullo  affectu.  Talis  fuisset  torpor  in  Israelitis:  confessi  fuissent  absque  controversia  hoc  esse  verum,  quod  Dominus  suscitaverat  prophetas  ex  eorum  filiis,  quod  dederat  illis  peculiarem  illum  cultum,  de  quo  diximus:  sed  interea  praeteriissent  contemptim,  nisi  hoc  fuisset  adiunctum:  Quid  vultis  vobis  Israelitae?  Videtis  enim  nihil  a  me  fuisse  praetermissum,  ut  vos  retinerem  in  obsequio:  qui  fit  nunc,  ut  vestra  libido  vos  aliorsum  rapiat,  et  excusso  iugo  ita  lasciviatis  contra  me?  Nunc  ergo  tenemus  cur  propheta  hanc  clausulam  inseruerit,  quia  oportuit  Israelitas  magis  pungi  et  acrius,  ut  convicti  agnoscerent  suam  cul-