8:307
307
DE
AETERNA
DEI
308
nem
hommes
ablego,
tit
inde
salutem
hiantes
exspectent:
sed
recta
ad
Christum
[pag.
102]
pergere
iubeo,
in
quo
nobis
proposita
est
salus:
quae
alioqui
in
Deo
abscondita
lateret.
Nani
quisquis
plana
fidei
via
non
ingreditur,
illi
Dei
electio
nihil
quam
exitialis
erit
labyrinthus.
Itaque,
ut
certa
sit
nobis
peccatorum
remissio,
ut
in
vitae
aeternae
fiducia
conscientiae
nostrae
acquiescant,
ut
Deum
intrepide
patrem
invocemus,
hinc
minime
faciendum
est
exordium,
quid
de
nobis
ante
mundum
conditum
Deus
statuerit:
sed
quid
de
paterno
eius
amore
nobis
in
Christo
sit
patefactum,
et
quotidie
per
evangelium
Christus
ipse
praedicet.
Nihil
altius
nobis
quaerendum,
quam
ut
filii
Dei
simus.
Atqui
gratuitae,
qua
hoc
tantum
bonum
consequimur,
adoptionis
speculum,
arra
et
pignus
est
filius,
qui
e
patris
sinu
ideo
ad
nos
prodiit,
ut
in
corpus
suum
inserendo
regni
coelestis
haeredes
faceret.
Porro
sicuti
haec
haereditas
et
Christi
sanguine
parta
est
semel,
et
sacris
evangelii
tabulis
consignata:
ita
eius
possessio
non
aliter
quam
fide
adiri
potest.
Denique,
non
tantum
libenter
fateor,
sed
passim
in
scriptis
meis
inculco,
et
fidei
alligatam
esse
hominum
salutem,
et
Christum
unicam
esse
ianuam,
qua
in
regnum
coelorum
omnes
ingredi
oportet,
nec
alibi
tranquillam
pacem
quam
in
evangelio
inveniri:*
quicunque
inde
vel
minimum
deflectunt,
nihil
quam
per
flexuosas
ambages
errare:
et
quo
[pag.
103]
quisque
in
profunda
illa
divini
consilii
adyta
confidentius
irrumpere
et
penetrare
conatur,
eo
longius
a
Deo
recedere.
Ergo
quin
per
fidei
viam
ambulandum
sit,
non
nego.
Unde
et
alterum
illud
conficitur,
Deum,
quae
electis
in
praesenti
vita
contulerit
spiritus
sui
dona,
extremo
die
coronaturum.
Caeterum
id
non
obstat,
quominus
coelestis
pater
quos
in
Christo
elegit,
in
eius
corpus
fide
et
spiritus
sanctificatione
inserat:
quominus
ante
conditum
mundum
praedestinatos
tempore
suo
vocet
ac
iustificet.
Atque
utrumque
Paulus
optime
coniungit,
ubi
omnia
cedere
in
bonum
diligentibus
Deum
praefatus,
mox
addit:
Qui
secundum
propositum
vocati
sunt
(Rom.
8,
28).
Haec
igitur
via
est,
qua
suos
gubernat
Deus:
haec
ratio,
qua
opus
in
illis
gratiae
suae
absolvit.
Sed
cur
manum
eorum
apprehendat,
alia
est
superior
causa:
propositum
scilicet
illud,
quo
eos
destinavit
ad
vitam.
Quo
magis
ridicula
est
Pighii
impudentia,
dum
testimonium
sibi
tam
adversum
procaciter
tamen
in
suum
usum
aptare
non
dubitat.
Notandum
esse
in
primis
admonet,J)
non
dici,
cedere
omnia
in
bonum
electis
vel
dilectis:
sed
diversam
potius
causam
notari,
quod
Deum
diligant.2)
Quasi
vero
non
ideo,
data
opera,
1)
Lib.
8
cap.
2
in
fine.
2)
Add.
et
pretendant
par
la
que
S.
Paul
met
]a
cause
de
nostre
salut
en
nous.
|