5:307
EPISTOLA
II.
suum
sequi
dico:
hac
inquam
lege
teneri
vos
dico,
ue
quid
plus
e
sacerdotiis
in
rem
vestram
convertatis,
quam
per
papisticos
canones
vobis
conceditur.
Quorum
vinculis
adstringi
si
vos
piget,
illis
ne
vos
ultro
implicetis.
Sed
quid
in
hac
re
evincenda
anxie
laboro?
quandoquidem
eos,
quorum
liberalitate
locupletes
estis,
nihil
dubium
est
non
ideo
detractas
haeredibus
proprias
opes
vobis
tam
plena
manu
fuisse
elargitos,
ut
regiis
lautitiis
instrumentum
ministrarent:
sed
vestrae
fidei
commisisse,
quae
bonis
viris
cum
pauperibus
communes
forent.
Itaque
non
tam
earum
vos
dominos,
quam
oeconomos
instituerunt.
Si
extremum
est
perfidiae
genus
in
deposito
fidem
fallere,
vobis
sane
ignoscendum
nullo
modo
est,
qui
adeo
insigni
improbitate
pauperibus
praevertitis,
1)
quod
apud
vos
depositum
in
hoc
fuerat,
ut
in
eorum
manus
perveniret.
Huic
malo
alterum
quoque
proximum
est:
quod
eam
personam
non
potestis
sustinere,
quin
multa
offensionum
semina
variis
modis
spargatis.
Ut
istud
unum
satis
causae
sit
homini
christiano,
quo
centum
simul
sacerdotiis,
quamlibet
opimis
et
splendidis,
se
protinus
abdicet.
Nemo
enim
fere
piorum
est,
qui
non
isto
exemplo
magnopere
perturbetur.
Qui
paulo
sunt
adhuc
imbecilliores,
hac
dubitatione
percelluntur,
iocone
an
serio,
malitiosene
an
sincere
adversus
papistas
contendamus
:
dum
nostrae
partis
homines
papae
stipendiarios2)
simul
vident.
Alii
dubitare
malunt,
sitne
res
licita,
a
qua
viros,
quos
ipsi
non
malos
existimant,
nequaquam
abhorrere
vident.
Quidam
etiam
animosiores
ad
imitandum
accenduntur.
Plerique
totam
fabulae
ac
ludibrio
religionem
vobis
esse,
merito
persuasum
habent,
[pag.
75]
Christi
autem
adversarii,
quibus
non
calumniis
sanctum
Dei
evangelium
proscindunt?
quibus
non
loedoriis
Christi
servos
subsannant?
quos
non
triumphos
agunt?
Quid
dicam?
Perquam
pauci
sunt,
qui
non
ad
vitae
vestrae
lapidem,
aut
hoc,
aut
illo
modo
impingant.
Qualis
hic
(malum)8)
est
stupor:
ad
omnia
proborum
aeque
ac
pravorum
hominum
iudicia
nec
tantillum
commoveri
?
praesertim
ubi
per
vestram
ignominiam,
sannasque
illas
ac
scommata,
quibus
caeca
vestra
cupiditas
iure
optimo
perstringitur,
ipsam
quoque
Dei
maiestatem
illudi,
sacrum
eius
evangelium
maledictis
lacerari,
venerandam
eius
religionem
conculcari
intelligitis?
Si
sanae
mentis
guttula,
ut
ita
dicam,
in
vobis
resedisset,
ac
non
illa
vos
nescio
quae
rabies
corpore
et
animo
peni-
1)
Sic
sola
princeps.
Edd.
1550.1576:
praeripitis.
1597
seqq.,
praecipitis
(vous
frustrez
G-.).
2)
Princeps
habet:
stipendiarii,
quod
correctoris
oscitantiae
deberi
videtur
(quand
ils
voyent
des
gens
de
nostre
partie
estre
vassaux
du
pape
G.).
S)
In
hoc
vocabulo
errorem
aliquem
latere
facile
comecens.
Gallus
tacet.
Editione*
omnes
parenthesi
includunt.
|