49:307  307  EPIST.  PAULI  AD  CORINTHIOS  I  308  apostolatum  a  malignis  obtrectationibus  asserit  Nam  quum  satis  probata  Corinthiis  esse  deberet  eius  autoritas,  supervacuum  fuit  in  medium  proferre  Dei  voluntatem,  nisi  improbi  obliquis  artibus  honoris  gradum  divinitus  datum  labefactare  conati  essent.  Et  Sosthenes  frater.  Hic  est  Sosthenes  ille  princeps  iudaicae  synagogae  quae  Corinthi  erat,  cuius  meminit  Lucas  Act.  18,  17.  Nomen  autem  eius  ideo  addidit,  quod  merito  eum  revereri  deberent  Corinthii,  cuius  ardorem  et  constantiam  in  evangelio  noverant:  itaque  illi  nunc  Pauli  fratrem  nominari  maiori  laudi  eat  quam  olim  principem  synagogae.  2.  Ecclesiae  Dei  quae  est  Corinthi.  Mirum  forsan  videri  queat,  cur  eam  hominum  multitudinem  vocet  ecclesiam  Dei,  in  qua  tot  morbi  invaluerant,  ut  Satan  illic  potius  regnum  occuparet  quam  Deus.  Certum  est  autem  eum  noluisse  blandiri  Corinthiis:  loquitur  enim  ex  Dei  spiritu,  qui  adulari  non  solet.  Atqui  inter  tot  inquinamenta,  qualis  amplius  eminet  ecclesiae  facies?  Respondeo,  Quum  illi  dictum  esset  a  Domino  (Act.  18,  9):  Ne  timeas,  populus  hic  mihi  multus  est:  huius  promissionis  memorem,  id  honoris  paucis  bonis  detulisse,  ut  ecclesiam  agnosceret  in  magna  improborum  multitudine.  Deinde  utcunque  multa  vitia  obrepsissent,  et  variae  corruptelae  tam  doctrinae  quam  morum,  exstitisse  tamen  adhuc  quaedam  verae  ecclesiae  signa.  Locus  diligenter  observandus,  ne  requiramus  in  hoc  mundo  ecclesiam  omni  ruga  et  macula  carentem:  aut  protinus  abdicemus  hoc  titulo  quemvis  coetum,  in  quo  non  omnia  votis  nostris  respondeant.  Est  enim  haec  periculosa  tentatio,  nullam  ecclesiam  putare  ubi  non  appareat  perfecta  puritas.  Nam  quicunque  hac  occupatus  fuerit,  necesse  tandem  erit  ut  discessione  ab  aliis  omnibus  facta,  solus  sibi  sanctus  videatur  in  mundo,  aut  peculiarem  sectam  cum  paucis  hypocritis  instituat.  Quid  ergo  causae  habuit  Paulus  cur  ecclesiam  Corinthi  agnosceret?  nempe  quia  evangelii  doctrinam,  baptismum,  coenam  Domini,  quibus  symbolis  censeri  debet  ecclesia,  apud  eos  cernebat.  Nam  etsi  quidam  de  resurrectione  haesitare  coeperant  :  quia  tamen  error  ille  non  pervenerat  ad  totum  corpus,  non  tollitur  propterea  ecclesiae  nomen,  nec  veritas.  Tametsi  nonnihil  vitiis  obrepserat  in  coenae  administrationem,  disciplina  et  honestas  valde  collapsa  erat,  contempta  evangelii  simplicitate,  ostentationi  et  pompae  dediti  erant,  propter  ministrorum  ambitionem  variis  studiis  scindebantur:  quia  tamen  retinebant  fundamentalem  doctrinam,  Deus  unus  adorabatur  apud  eos  et  invocabatur  in  Christi  nomine,  fiduciam  salutis  in  Christo  collocabant,  habebant  ministerium  non  penitus  corruptum  :  ideo  simul  manebat  ecclesia.  Proinde  ubicunque  exstabit  integer  Dei  cultus,  et  manebit  illa  fundamentalis  doctrina  quam  dixi,  illic  sine  difficultate  statuamus  esse  ecclesiam.