29:305  305  IN  I.  LIB.  SAMUEL.  CAP.  II.  306  imminuat  sed  conterat  et  conficiat.  Atque  summa  illa  ingratitudo  tot  tantarumque,  ut  nobis  videtur,  confusionum  ac  conversionum  causa  est.  Et  quidem  mecum  hic,  obsecro,  memoria  repetito  repentinum  et  inopinatum  multorum  olim  regum  atque  imperatorum  casum,  qui  quum  multos  vi  et  armis  populos  oppressissent,  et  confirmata  tyrannide  toti  terrorem  orbi  inferrent,  ac  coelum  capite  contingerent,  repente  tamen  ad  furcas  tracti  sunt.  Nostra  vero  memoria,  imo  nuper  admodum,  nonne  audivimus  diras  adversus  miseros  fideles  minas,  et  horrendas  coniurationes  adversariorum,  tam  impotenti  animo  sese  offerentium,  ut  coelum  terrae  mixturi  viderentur,  quos  tamen  divina  providentia  momento  compescuit,  atque  prostravit  ?  Haec,  inquam,  vidimus  et  contemplati  sumus,  ac  proinde,  nisi  prorsus  hebetes  ac  plumbei  sumus,  satis  amplam  instructionis  materiam  nobis  suppeditant.  Quare  agite,  quum  hoc  saeculo  tanta  sit  in  toto  terrarum  orbe  rerum  perturbatio,  ut  sus  deque  omnia  ferri  videantur,  huius  tamen  doctrinae  memores  agnoscamus  a  Deo  et  divina  providentia  cuncta  regi  et  administrari,  ut  sub  forti  ac  potente  manu  ipsius  humiliemur,  atque  prorsus  deiiciamur,  ac  nos  ipsi  totos  permittamus,  certo  persuasi  nos  ex  opprimendum  manu  ab  ipso  eruendos,  quin  etiam  suppeditaturum  nobis  vires  quibus  illorum  insultibus  atque  violentiae  resistamus  :  ac  proinde  quaecunque  tandem  accidant,  nunquam  nos  ab  hac  spe  divelli  patiamur,  nostrum  ipsum  assertorem  ac  vindicem  fore,  ac  rebus  incertis  opportunum  auxilium  allaturum.  Quamobrem  supplices  coram  Dei  Opt.  Max.  maiestate  facti,  tot  lapsus  et  offensas  quibus  eius  in  nos  iram  provocavimus  agnoscentes,  precemur  ipsum  ut  timorem  suae  maiestatis  nostris  mentibus  insculpat,  ac  nos  eorum  quae  hoc  loco  didicimus,  participes  faciat,  ut  infirmitas  et  imbecillitas  nostra  viribus  ipsius  fulciatur,  ac  virtute  spiritus  ipsius  victores  efficiamur,  viresque  sufficiat  quibus  adversus  quaslibet  tentationes,  quibus  alioqui  ferendis  impares  essemus,  subsistamus,  ac  totum  vitae  nostrae  curriculum  in  ipsius  obedientia  decurramus:  gratiasque  illi  pro  tot  tantisque  eius  in  nos  beneficiis  immortales  agamus:  denique  ut  sensus  nostri  omnes  in  cultum  eius  ad  sempiternam  ipsius  laudem  ac  gloriam  ferantur,  et  in  salutis  via  non  ad  solam  privatam  nostram  utilitatem,  sed  ad  proximorum  aedificationem  deducamur.  Amen.  HOMILIA  SEPTIMA,  8.  Erigit  e  pulvere  tenuem,  e  sterquilinio  extollit  egenum,  collocando  cum  ingenuis,  et  faciendo  ut  solium  gloriae  possideant:  nam  Iehovae  sunt  cardines  Calvini  opera.  Vol.  XXIX.