7:304
crassis
foedisque
mendaciis
deprehendimus.
Sed
quis
fidem
habeat,
etiam
si
caput
suum
diris
omnibus,
aram
tenens,
centies
devoveret?
Quo
autem
testimonio
ostendemus
ipsum
mentiri?
Nempe
vivunt
adhuc
complures
probi
viri,
qui
sciunt
non
rogatum
modo,
sed
obsecratum
saepius
a
Farello
et
Vireto
fuisse,
ut
strenue
susceptam
papistae
personam
tueretur.
In
suggestu
hoc
saepius
publice
dictum
fuit.
Sed
privatim
etiam
de
hac
re
serio
interpellatus
fuit.
Et
quid
opus
fuit
mitigari
a
Farelli
studiosis
eius
vehementiam?
Causam
reddit.
Quia
Farellus
et
Viretus
sibi
solvendo
non
essent.
Huius
rei,
quia
idoneus
[pag.
24]
iudex
non
est,
iudicium,
opinor,
penes
auditores
esse
debet.
Illi
autem
tenent
memoria,
adeoque
pueri
et
mulierculae
adhuc
hodie
narrant,
ut
saepius
hians
obmutuerit,
quum
a
Vireto
provocaretur.
Porro,
an
ullo
in
apiculo
restent
adhuc
illi
debitores
Farellus
et
Viretus,
ex
actis
constat,
quae,
ne
statim
publicarentur,
solus
Carolus
obstitit.
Estne
credibile
viros
illos,
non
stupidos
nec
nullius
iudicii
ac
prudentiae,
scientes
ac
volentes
suam
inscitiam
voluisse
mundo
prodere?
Alterum
mendacium
est
quod
subiicit,
se
bona
fide
certasse
pro
catholicis
adversus
Farellum
et
Viretum.
Fatetur
autem
a
notariis
exceptam
totam
disputationem
fuisse.
Est
autem
in
actis
perscriptum,
quacunque
de
re
movisset
quaestionem
Carolus,
praefatum
semper
fuisse,
non
ideo
se
contendere,
quod
doctrinam
Farelli
et
Vireti
improbaret:
sanctum
enim
esse
et
orthodoxum
quod
posuerant,
seque
toto
animo
amplecti
absque
controversia
eorum
sententiam:
sed
tantum
ut
clarius
innotesceret
quam
fortis
sit
ac
invicta
Christi
veritas
adversus
omnia
papistarum
tela.
Si
pro
catholica
fide
certabat
cum
haereticis,
talis
praefatio
exsecrabili
in
Deum
blasphemia
non
carebat.
Si
sentiebat
aliquid
esse
in
axiomatis
tunc
propositis
dissentaneum
a
verbo
Domini,
qua
conscientia
omnibus
assentiebatur,
seque
in
illo
consensu
victurum
ac
moriturum
asserebat?
Quid
ad
haec
respondebit?
[pag.
25]
Arguetne
falsitatis
iuratos
scribas?
Acta
authentica
repudiabit?
Sed
quid
tali
improbitate
consequetur,
nisi
ut
magis
ac
magis
infamiam
suam
augeat?
Vivunt
etiam
hodie
plus
quam
mille
testes,
qui
solennem
illam
protestationem
subinde
ab
eo
repetitam
fuisse
dicent.
Eat
nunc,
et
gratiam
hac
mentiendi
impudentia
a
suis
Sorbonicis
aucupetur.
Quin
etiam,
quum
ad
missam
ventum
esset,
confitebatur
opinionem
sacrificii,
quam
habent
papistae,
abominandum
esse
sacrilegium
et
mortis
Christi
abnegationem,
commentum
de
corporali
praesentia
falsum
esse
et
alienum
a
scripturis,
adorationem
sacramenti
horrendam
esse
idololatriam.
Quem
nunc
papistis
blandiendi
locum
habet,
quos
tam
atrociter
damnavit
et
quorum
praecipuum
Deum,
hoc
est
sacram
missam,
tot
probris
affecit?
|