8:300
patefacit,
est
adoptionis
spiritus.
Adoptio
autem
gratuita.
Ergo
et
gratis
confertur
spiritus
ipse.
Iam
non
omnibus
conferri
experientia
docet.
Ergo
speciale
donum
est
fides,
quo
rata
fit
Dei
electio.
Quo
etiam
sensu
dixerat
Paulus,
Christum,
qui
Iudaeis
est
scandalum
et
gentibus
stultitia,
vocatis
esse
Dei
virtutem
et
sapientiam
(1
Cor.
1,
23).
Unde
autem
vocatio,
nisi
quia
Dominus,
quos
elegit,
secundum
propositum
suum
vocat?
(Rom.
8,
30.)
Nunc
tenemus,
evangelium,
quod
odor
vitae
in
vitam
natura
sua
esse
debuerat,
mortiferum
iis
qui
pereunt
odorem
esse:
ideo
autem
manere
in
suis
tenebris
incredulos,
quia
non
revelatur
illis
Dei
brachium.
Quod
autem
in
tanta
naturae
nostrae
corruptela
et
pravitate
aliqui
tamen
evangelio
credunt,
eorum
bonitati
adscribere,
sacrilegium
est:
sed
potius
gratiae
semper
Deo
agendae,
[pag.
90]
ut
Paulus
monet,
qui
eos
elegit
ab
initio
mundi
in
salutem,
in
sanctificatione
spiritus
et
fide
veritatis
(2
Thess.
2,
13).
Quibus
certe
verbis
et
fidem
et
sanctificationem
ab
aeterna
electione,
tanquam
a
fonte
rivos,
deducit.
Quid
enim?
An
quia
so
ipsos
sanctificaturi
erant,
ideo
electi
sunt?
Atqui
nominatim
Paulus
hoc
esse
spiritus
Dei
opus
asserit.
Quum
eadem
sit
fidei
ratio,
superest,
ut
in
fidem
illuminatos
dicamus,
quo
rata
esset
Dei
electio,
et
effectu
ipso
patefieret.
Et
sane
quum
audiamus,
neminem
ad
Christum
venire
nisi
a
patre
trahatur
:
hoc
quoque
Augustini1)
tenendum
est:
Quis
trahitur,
si
iam
volebat?
Nemo
tamen
venit,
nisi
velit.
Trahitur
ergo
miris
modis
ut
velit,
ab
illo
qui
novit
intus
in
ipsis
hominum
cordibus
operari,
non
ut
nolentes
credant,
quod
fieri
non
potest:
sed
ut
volentes
ex
nolentibus
fiant.
Reclamat
Pighius,
illam
Pauli
sententiam
adducens
(1
Tim.
2,
4):
Deum
omnes
velle
salvos
fieri:
et
quod
mortem
peccatoris
nolit,
ipsi
vel
iurato
credendum,
ubi
per
prophetam
sic
loquitur:
Vivo
ego,
nolo
mortem
peccatoris,
sed
magis
ut
convertatur
et
vivat
(Ezech.
18,
23
et
33,
ll).
Quum
prophetica
concio
ad
poenitentiam
hortetur,
nihil
mirum
si
Deum
pronunciet
velle
omnes
salvos
fieri.
Sed
tales2)
loquendi
formas
conditionales
esse,
ostendit
mutua
inter
minas
et
promissiones
relatio.
Ninivitis
[pag
91]
Deus,
quemadmodum
regibus
Gerar
et
Aegypti,
facturum
se
denunciat,
quod
facturus
non
est.3)
Quum
resipiscentia
poenam,
quam
minatus
illis
fuerat,
antevertunt,
tunc
non
nisi
obstinatis
constitutam
fuisse
apparet.
Et
tamen
praecisa
fuerat
denunciatio:
ac
si
revocabile
non
esset
decretum.
Sed
postquam
irae
suae
sensu
terruit
ac
humiliavit,
qui
non
prorsus
sunt
despe-
1)
Lib.
1
ad
Bonif.
cap.
19.
2)
Beza
et
Amst.
vitiose:
Si
tales.
3)
ce
qu'il
a
determine
de
faire.
|