48:30
12.
Alii
subsannantes.
Hinc
apparet,
quam
prodigiosa
sit
hominum
tam
socordia
quam
improbitas,
quum
illis
Satan
mentem
abstulit.
Si
palam
e
coelo
descendat
Deus,
vix
clarius
conspici
posset
eius
maiestas
quam
in
hoc
miraculo.
Quisquis
guttam
integri
sensus
habet,
cum
solo
auditu
percelli
necesse
est.
Quam
igitur
belluini
illi,
qui
oculis
cernunt,
et
tamen
subsannant?
suisque
facetiis
Dei
potentiam
eludere
conantur?
Verum
ita
res
habet.
Nihil
tam
admirabile
esse
potest,
quod
non
in
ludibrium
vertant,
qui
nulla
Dei
cura
tanguntur,
quoniam
data
opera
callum
inscitiae
in
rebus
maxime
dilucidis
sibi
obducunt.
Et
iusta
est
Dei,ultio
adversus
talem
superbiam,
ut
Satanae
in
caecum
furorem
praecipitandos
tradat.
Quare
non
est
quod
miremur,
si
hodie
plerique
ad
tantam
lucem
caecutiunt,
si
surdi
sunt
ad
tam
apertam
doctrinam,
imo
petulanter
respuunt
oblatam
sibi
salutem.
Nam
si
insolita
Dei
opera,
quibus
magnifice
potentiam
suam
illustrat,
obnoxia
sunt
hominum
ludibriis,
quid
de
doctrina
fiet,
quae
nihil
apud
eos
resipit,
nisi
vulgare?
Quanquam
Lucas
non
pessimos
fuisse
aut
penitus
deploratos
significat,
qui
riserunt:
sed
exponere
potius
voluit,
qualiter
affectum
fuerit
hominum
vulgus
hoc
miraculo.
Et
sane
ita
semper
res
habuit
in
mundo,
ut
pauci
vero
Dei
sensu
tacti
fuerint,
quoties
se
patefecit.
Nec
mirum:
rara
enim
et
paucorum
hominum
virtus
est
religio:
quae
sanae
intelligentiae
initium
est.
Caeterum,
ut
maior
pars
ferrea
quadam
pervicacia
operum
Dei
considerationem
repellat,
nunquam
tamen
fructu
carent.
Quemadmodum
videre
in
hac
historia
licet.
14.
Stans
autem
Petrus
cum
undecim,
extulit
vocem
suam
et
loquutus
est
illis:
Viri
Iudaei,
et
omnes
qui
habitatis
Ierosolymae,
notum
hoc
sit
vobis,
et
auribus
percipite
verba
mea.
15.
Non
enim,
quemadmodum
existimatis,
isti
ebrii
sunt:
est
emm
hora
diei
tertia.
16.
Sed
hoc
est
quod
dictum
est
per
prophetam
Ioel:
17.
Et
erit
in
ultimis
diebus,
dicit
Deus,
effundam
ex
spiritu
meo
super
omnem
carnem,
et
prophetabunt
filii
vestri,
et
filiae
vestrae,
et
iuvenes
vestri
visiones
videbunt,
et
seniores
vestri
somnia
somniabunt:
18.
utique
super
servos
meos
et
super
ancillas
meas
in
diebus
illis
effundam
de
spiritu
meo
et
prophetabunt:
19.
et
dabo
prodigia
in
coelo
superne,
et
signa
super
terram
inferne,
sanguinem
et
ignem
et
vaporem
fumi:
20.
sol
vertetur
in
tenebras
et
luna
in
sanguinem,
priusquam
veniat
dies
Domini
magnus
et
illustris.
21.
Et
erit,
quisquis
invocaverit
nomen
Domini,
salvus
erit
14.
Stans
autem
Petrus.
Standi
verbo
gravem
in
coetu
concionem
fuisse
habitam
significat.
Surgebant
enim
verba
ad
populum
facturi,
quo
facilius
audiri
possent.
Summa
autem
huius
concionis
est:
quod
|