43:30
ergo
proponitur
illis
exitus
iste,
perinde
est
ac
si
Deus
in
memoriam
reduceret
quam
ignominiose
tractati
fuerint,
et
quam
dura
fuerit
eorum
servitus
in
Aegypto.
Origo
illa
debebat
eos
humiliare,
debebat
etiam
stimulare
ad
studium
pietatis.
Quum
nunc
superbe
exsultent
contra
Deum,
quum
nulla
eos
tangat
memoria
suae
redemptionis,
hoc
vitium
merito
illis
obiicitur
a
propheta:
ecce,
inquit,
Ego
vos
eduxi
e
terra
Aegypti:
quales
eratis?
quaenam
erat
vestra
nobilitas?
quaenam
opes,
vel
divitiae?
qualis
potentia?
Nam
abusi
sunt
Aegyptii
vobis
tanquam
vilissimis
mancipiis.
Fuit
igitur
plus
quam
probrosa
vestra
conditio:
eratis
quasi
perditi:
ego
redemi
vos:
et
nunc
sepulta
est
cognitio
tam
illustris
beneficii,
quod
tamen
aeterna
memoria
dignum
erat.
Postea
addit,
Ego
vos
ambulare
feci,
ete.
Propheta
hio
meminit
deserti,
ut
agnoscant
Israelitae
se
fuisse
dignos,
quibus
Deus
clauderet
terrae
ingressum,
tametsi
eam
pollicitus
fuerat
Abrahae
in
haereditatem.
Unde
enim
factum
est,
ut
Dominus
ipsos
circumduxerit
tam
longo
tempore,
nisi
quia,
quantum
in
ipsis
fuit,
abnegaverant
Deum,
et
se
reddiderant
indignos
qui
fruerentur
haereditate
promissa?
Ergo
propheta
hic
oblique
perstringit
Israelitas,
quod
per
annos
40.
Deus
remoratus
fuerit
ipsos,
neque
statim
induxerit
in
terram
promissam:
quod
facile
erat,
nisi
ipsi
clausissent
sibi
ianuam
propria
ingratitudine.
Haec
una
est
ratio
cur
nunc
de
40.
annis
propheta
loquatur.
Deinde
quoniam
Deus
multis
modis
in
deserto
testatus
fuerat
benevolentiam
suam
erga
Israelitas,
ideo
magis
ac
magis
eos
devinxerat
sibi:
nisi
impia
oblivio
sepelivisset
apud
eos
omnia
beneficia:
Deus
quotidie
man
illis
pluebat
e
coelo:
deinde
dabat
potum
ex
rupe
arida:
dirigebat
eos
interdiu
per
columnam
nubis,
nocte
autem
per
ignem.
Deinde
scimus
quam
variis
modis
Deus
ipsos
toleraverit,
et
quam
multa
dederit
signa
suae
indulgentiae
erga
eos.
Quum
ergo
propheta
hic
de
40
annis
loquitur,
voluit
Israelitas
monere,
ut
colligerent
tot
gratias
qiubus
obstricti
erant
Deo,
quum
scilicet
mirabiliter
per
annos
40.
fuissent
in
deserto
deducti.
Iam
subiicit.
Suscitavi
e
filiis
vestris
prophetas,
et
ex
adolescentibus
vestris,
vel
robustis
(nam
Oiira,
quemadmodum
alibi
diximus,
Hebraei
vocant
electos
homines)
ex
adolescentibus
ergo,
vel
ex
ipso
flore,
ego
suscitavi
Nazaraeos.
Annon
hoc
etiam
filii
Israel?
(vel
utique).
Nam
particula
*)N
aliquando
affirmat
simpliciter,
aliquando
etiam
auget.
Annon
ergo
hoc
totum
verum
est
filii
Israel?
dicit
Dominus.
Primo
exprobrat
Deus
quod
suscitaverit
ex
filiis
ipsorum
prophetas.
Hoc
autem
insigne
documentum
fuit
amoris
Dei,
quod
dignatus
est
populum
suum
regere
per
prophetas,
quia
si
Deus
e
coelo
ipse
loquatur,
vel
angelos
huc
demittat,
hoc
quidem
in
speciem
erit
multo
excellentius:
sed
ubi
se
ita
de-
|