36:30
correctioni
relinquat.
Quod
certe
instar
portenti
est,
filios
patri
non
esse
morigeros:
atque
adeo
benefico
patri
et
assiduam
de
suis
curam
gerenti.
Lycurgus
adversus
ingratos
legem
ferre
noluit,
quod
prodigiosa
res
esset,
beneficium
non
agnoscere.
Duplex
ergo
portentum
est,
ingrati
filii
erga
patrem:
triplex
vero,
erga
liberalem
et
beneficum
patrem.
Nam
filios
nominat,
non
honoris
causa,
sed
ut
defectionem
illam
magis
exaggeret,
atque
invisam
reddat.
3.
{Cognovit
bos.)
Haec
comparatio
magis
amplificat
crimen
defectionis.
Poterat
enim
Dominus
populum
suum
conferre
cum
gentibus:
sed
magis
urget,
quum
ipsum
mutis
bestiis
comparat,
iisque
stupidiorem
esse
ostendit.
Illae
enim
quamvis
mente
et
ratione
careant,
sunt
tamen
dociles:
ea
saltem
parte,
quod
agnoscunt
eos
a
quibus
pascuntur.
Ergo
quum
hunc
populum
Deus
non
tantum
pavisset
ad
praesepe,
sed
liberaliter
aluisset,
non
secus
ac
pater
filios
solet,
nec
tantum
saginasset
ventres,
sed
spirituale
alimentum
quotidie
porrigeret:
postquam
tantam
socordiam
expertus
est,
merito
dignum
censet
qui
in
beluarum
non
hominum
schola
doceatur:
itaque
ad
boves
et
asinos
ipsum
amandat,
ut
ab
iis
discat
quid
sit
officii
sui.
Nec
profecto
mirum:
saepe
enim
bestiae
naturae
ordinem
melius
sequuntur,
et
plus
humanitatis
prae
se
ferunt
quam
homines
ipsi.
Et
ne
multa
exempla
referam,
sufficiet
quod
hic
proposuit
Isaias,
stupidissimas
scilicet
et
tardissimas
bestias
tamen
dominis
et
rectoribus
suis
sese
submittere.
Quod
si
etiam
alia
considerare
libeat,
quam
multa
reperientur?
Quid
enim,
quod
nullum
animal
in
genus
suum
saevire
solet,
et
agnoscit
in
altero
similitudinem
suam?
quid
etiam,
quod
omnia
animantia
tantum
diligentiae
adhibere
soleant
in
educando
foetu,
quum
saepe
mulieres
naturae
et
humanitatis
omnis
oblitae
liberos
abiiciant
?
quid
porro,
quod
id
tantum
cibi
et
potus
sumere
soleant,
quod
ad
tuendam
vitam
et
sustinendas
vires
sufficiat,
quum
homines
ingurgitent
sese
ac
prorsus
obruant?
quid
denique,
quod
nulla
in
re
transgrediuntur
leges
sibi
a
natura
praestitutas?
Papistae,
ut
solent
genuinum
scripturarum
sensum
evertere
et
suis
nugis
inficere
omnia
Dei
mysteria,
insulsam
hic
fabulam
commenti
sunt.
Finxerunt
enim
boves
et
asinos
in
praesepi
Christum,
quum
nasceretur,
adorasse.
In
quo
egregios
se
esse
asinos
ostendunt.
(Atque
utinam
ipsi
asinum
quem
fingunt
imitarentur:
hoc
est,
saltem
asini
essent
Christum
adorantes,
ac
non
calcitrantes
adversus
eius
maiestatem.)
Nec
enim
de
miraculo
hic
agit
propheta,
sed
de
ordine
naturae:
quem
qui
pervertunt
velut
monstra
esse
docet.
Non
sunt
autem
confingenda
nova
miracula
ad
autoritatem
Christo
conciliandam.
Sic
enim
falsa
veris
permiscendo
periculum
est
ne
utrisque
fides
derogetur.
Nec
vero
dubium
est
quin,
|