32:30  venire  accelerent:  quod  operae  pretium  fuit  in  tanta  segnitie  quae  nobis  ingenita  est,  ubi  Deus  ad  gratias  sibi  agendas  nos  vocat.  Sicut  autem  oblique  propheta  veteris  populi  ignaviam  in  canendis  Deo  laudibus  perstrinxit:  ita  sciamus  hodie  quoque  eodem  stimulo  nobis  opus  esse,  quia  non  minor  est  in  nobis  ingratitudo.  Nec  parum  hoc  valuit  ad  excitandum  populi  studium,  quum  iuberet  in  Dei  conspectum  prodire:  quia  nihil  magis  optabile  est  quam  praesenti  Deo  sacrificium  offerre  quod  sibi  acceptum  esse  declarat.  Tantundem  enim  valet  haec  loquutio  ac  si  dixisset  Deum  coram  adesse  testem,  ne  se  operam  ludere  putarent.  Porro  qualis  fuerit  Dei  praesentia  in  sanctuario,  alibi  dixi.  3.  (Quia  Deus  magnus.)  His  verbis  admonet  propheta,  suppetere  uberem  materiam  laudandi  Dei,  ut  mendacibus  encomiis  minime  indigeat,  sicuti  regibus  adulari  solent  rhetores.  Primo  Dei  magnitudinem  extollit,  eum  tacite  omnibus  diis  fictitiis  opponens,  quos  sibi  fabricaverant  homines.  Scimus  semper  in  mundo  magnam  fuisse  deorum  turbam:  unde  illud  Pauli  1-.  Cor.  8,  5  multos  in  terra  nominari  deos.  Notanda  est  igitur  antithesis  inter  Deum  Israelis,  et  alios  omnes  quos  sibi  finxerat  hominum  libido.  Si  quis  excipiat,  idolum  nihil  esse,  1.  Cor.  8,  4:  respondeo,  hac  sententia  prophetam  refellere  vanos  hominum  errores,  qui  deitates  suo  arbitrio  stulte  imaginantur.  Quanquam  ego  sub  hoc  nomine  angelos  libenter  complector:  ac  si  diceret,  Deum  ita  excellere,  ut  longe  emineat  supra  omnem  coelestem  gloriam  et  quidquid  divinum  est,  non  minus  quam  supra  omne  terrenum  figmentem.  Angeli  quidem  dii  non  sunt:  sed  quia  propius  ad  Deum  accedunt,  improprie  ad  ipsos  transfertur  hoc  nomen  :  maxime  vero  hominum  respectu,  qui  immodica  admiratione  eos  superstitiose  evehunt.  Quod  si  Dei  unius  maiestas  in  ordinem  cogit  coelestes  angelos,  quam  indignum  est  eius  gloriae  obstare  nihili  figmenta?  Huius  deinde  magnitudinis  specimen  in  mundi  opificio  spectandum  proponit,  quod  dicit  opus  esse  manuum  Dei,  et  eius  imperio  subesse.  Atque  haec  laus  est  generalis,  quod  Deus  conspicuam  suam  gloriam  in  mundi  creatione  reddidit,  et  quotidie  in  eius  gubernatione  vult  agnosci.  Nam  quum  dicit  in  manu  eius  esse  penetralia  terrae,  intelligit  eius  providentia  regi,  ac  imperio  subesse.  Alii  fines  vertunt,  sed  potius  abyssos  notat:  quas  opponit  altitudini  montium.  6.  Venite,  adoremus,  et  procidamus,  genu  flectamus  coram  facie  Iehovae  fictoris  nostri:  7.  Quia  ipse  Deus  noster,  et  nos  populus  pascuorum  eius,  et  grex  manus  eius:  hodie  si  vocem  eius  audieritis.  6.  (Venite,  adoremus.)  Quia  iam  electum  populum  ad  gratitudinem  propheta  hortatur,  quod