38:3
3
PRAELECTIONES
turpius
est,
quod
scilicet
addixerint
se
soli
et
lunae
et
stellis
in
servitutem.
Tertio
loco
ponit,
quod
ambulaverint
post
ipsos.
Atqui
Deus
viam
illis
monstraverat
et
praeceperat
ut
ipsum
sequerentur:
atqui
relicto
Deo
dicit
propheta
sequutos
fuisse
stellas
coeli.
Quarto
loco
ponit,
quod
quaesierint:
quo
verbo
significat
pertinaciam.
Quod
enim
alii
accipiunt
pro
consulere,
mihi
non
placet,
quia
est
coactum
et
longe
petitum.
Ego
itaque
non
dubito
quin
propheta
hic
denotet
continuum
perseverandi
studium
in
Iudaeis,
quod
non
subito
tantum
impetu
sequuti
fuerint
sua
idola,
sed
obstinate
se
illis
addixerint,
et
fuerint
quasi
affixa
tam
perversae
cupiditati.
Postea
extremo
loco
ponit,
quod
se
prostraverint
coram
ipsis.
Hoc
refertur
ad
servitutem.
Idem
enim
est
dare
hoc
signum
reverentiae,
ubi
homines
se
prosternunt
coram
idolis,
atque
si
servirent.
Nam
hoc
totum
sub
cultu
comprehenditur.
Caeterum
quum
propheta
uno
verbo
satis
exprimere
posset
impietatem
populi
sui,
plura
verba
simul
coniunxit
amplificandi
causa,
ut
scilicet
palam
fieret
turpis
illa
populi
ingratitudo,
quod
maluisset
sibi
adsciscere
deos
sibi
incognitos,
et
erigere
perversos
et
fictitios
cultus,
quam
praestare
Deo
vero
obsequium
et
acquiescere
in
eius
lege,
quae
erat
certa
regula,
et
quae
fallere
non
posset.
Postea
adiungit,
Non
colligentur,
et
non
sepelientur:
in
stercus
erunt
super
faciem
terrae,
hoc
est,
in
superficie
terrae.
Confirmat
poenam
illam,
de
qua
nuper
concionatus
est,
nempe
quemadmodum
contumeliosi
fuerant
adversus
Deum,
et
sese
prostituerant
coram
idolis,
ita
post
mortem
fore
ignominiosos
et
detestabiles,
ut
scilicet
mens
a
tali
spectaculo
et
tam
foedo
abhorreat.
Haec
summa
est.
Sequitur,
3.
Et
eligetur
(ad
verbum
esset,
electa
est)
mors
(sed
debet
resolvi
in
futurum
tempus)
prae
vita
ab
omnibus
reliquiis,
quae
residuae
erunt
ab
hac
prava
natione
(a
natione
hac
mala),
in
omnibus
locis
ubi
residui
fuerint,
ad
quae
expulero
eos
(ad
quae
illuc.
Sed
Dl^
est
supervacuum),
dicit
Iehovah
exercituum.
Hoc
versu
significat,
quicunque
erunt
superstites
fore
bis
miseros,
ut
satius
illis
fuerit,
semel
mori,
quam
tabescere
in
diuturnis
malis.
Neque
enim
videntur
mihi
assequi
prophetae
sensum,
qui
alio
torquent
verba.
Summa
est
igitur,
quamvis
formidabile
sit
iudicium
illud
Dei,
quod
scilicet
edentur
ubique
strages,
deinde
extrahentur
cadavera
quae
pridem
sepulta
fuerant,
tamen
hoc
fore
leve
prae
ea
poena,
quam
Dominus
infliget
reliquis,
quos
tamen
servabit
superstites.
Denique
significat
vitam
miseriorem
fore
morte
ipsa,
vel
etiam
decem
mortibus.
Ergo
ne
existiment
se
quidquam
fecisse
lucri
qui
mortem
effugient,
dicit
propheta,
Optabitur^
i
|