5:298
idolorum
plaustra,
superstitiones
plus
quam
magicas
aequo
animo
se
tolerare
causantur,
quo
indoctam
rudemque
plebeculam,
sine
offensione,
ad
veri
cognitionem
adducant.
Salutis
fiduciam,
quae
a
Christo
pendere
tota
debuerat,
huc
atque
illuc
tantisper
divagari
non
aegre
patiuntur,
dum
eminus
raptimque
inspecto
Christo
populus
toto
pectore,
si
libuerit,
ad
ipsum
applicet.
Atqui
istaec
erant
prima
exordia,
quibus
ecclesiam
inchoare,
prima
fundamenta,
[pag.
65]
quae
ad
eam
l)
exaedificandam
iacere
debuerant.
Quare
haec
tolerantia
in
rebus
minime
tolerandis
nihil
simile
habet
cum
lacte
illo,
quo
imbecilles
adhuc
Corinthios
Paulus
nutriebat
(1
Cor.
3,
2).
Illo
enim,
qui
sunt
adhuc
in
Christo
pueri,
utcunque
pro
suo
modulo
ad
pietatem
imbuuntur:
hac
universa
religio
dissipatur.
Illo
pedetentim
ignorantia
diluitur,
hac
in
pervicaciam
coalescit.
Illo
nutriuntur
ad
coelestem
vitam
animae,
hac
enecantur.
Verum
inepte
facio,
qui
in
re
expeditissima,
et
quae
verbo
uno
absolvi
potest,
diutius
commoror.
Siquidem
eum
nemo
audiendum
duxerit,2)
qui
ad
salutem
rebus
extremis
afferendam
missus,
quo
melius
procedat
sua
opera,
prima
salutis
initia
in
longum
tempus
differre
se
dicat
:
praesertim
ubi
palam
fit,
illius
mora
omnia
pessum
ire,
ne
cuius
postea
ope
instaurari
queant.
Porro,
ad
refellendam
eorum
tergiversationem,
illud
quoque
accedit,
quod
omnibus
prope
errorum
pestibus
quibus
repurgandam
ecclesiam
susceperunt,
eam
inficiunt.
Quid
enim
aliud
est,
pro
mortuis
apud
Deum
intercedere,
quam
pestilenti
purgatorii
opinione
inquinare
hominum
mentes?
Quid,
audita
peccatorum
enumeratione,
iniunctaque
satisfactione,
absolutos
dimittere:
nisi
quibus
involuti
sunt
laqueis,
fortius
adhuc
ipsos
constringere?
Quid
vero,
ut
alia
multa
omittamus,
missaticum
sacrificium
peragere,
nisi
uno
simul
exitio
et
populum
dare,
et
ipsam
quoque
religionem?
Perinde
ac
si
chirurgus,
ad
comparandam
homini
incolumitatem,
ipsum
ante
iugulet:
aut
si
medicus
stomachum
salubri
potione
refecturus,
toxico
primum
imbuat.
O
moderatores,
quibus
et
Dei
verbum,
et
hominum
animas,
sine
modo,
sine
ratione,
sine
delectu
contaminare,
obscurare,
perturbare,
disiicere,
exstinguere
satius
est,
quam
cuticulae
iactura
praescriptam
a
Deo
simplicitatem
tenere!
Eius
ergo
populi
ut
fidi
probique
pastores
censeantur,
postulabunt,
quem
non
modo
libidini
prostituunt
impiorum,
sed
ipsi
flagitiose
circumscribunt?
Conciones
illas
nescio
quales,
fastuose
nobis
obtrudent,
ad
quas
talibus
prooemiis
auditores
comparant:
quas
talibus
demum
catastrophis
claudunt
atque
terminant?
Imo
qua
fronte
verbum
iam
in
sui
defensionem
facere
1)
eam,
omittunt
omnes
praeter
principem.
2)
1576
seqq,
dixerit.
Gallus
qui
ne
trouve
mauvais.
|