[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


29:298  cerint  abiicere.  Et  pauperes  saepe  contra  conspicias  adeo  inflatos,  ut  ad  Deum  confugere  supplices  abnuant.  Neque  enim  adeo  sapimus  omnes,  ut  ad  Deum  etiam  nos  sollicitantem  assurgamus.  At  necessitate  et  indigentia  urgente,  etsi  prius  veluti  stupidi  et  hebetes  torpebamus,  tamen  velut  ab  alto  veterno  excitati  confugere  ad  ipsum  cogimur.  Quare  merito  Deus  pauperes  et  famelicos  explere  et  saturare  dicitur.  Equidem  vero  fateor  ista  non  semper  et  perpetua  serie  sic  contingere:  multis  nascentibus  pauperibus  et  afflictis,  quos  ad  tumulum  usque  paupertas  comitatur:  contra  multis  a  nativitate  locupletibus,  suas  etiam  ad  posteros  opes  transmittentibiis,  et  quidem  in  multas  generationes:  idcirco  etiam  multis  locis  propheta  conquerente,  ut  Psalm.  17,  14.  et  73,  12:  Dei  contemptores  tantis  deliciis  exsatiari,  et  ventrem  ipsorum  impleri,  ut  residuum  suum  nepotibus  relinquant.  Verum  enimvero,  sicut  attigi  superius,  non  est  in  hoc  mundo  divinorum  iudiciorum  exspectanda  perfectio  et  adimpletio:  Nam  alioquin,  obsecro,  quid  spe  nostra  fieret?  Quid,  inquam,  si  omnia  impleta  nobis  viderentur,  praecipuo  illo  nostrae  resurrectionis  articulo  fieret?  Quare  sciamus  Deum  in  huius  mundi  administratione  tantum  aliquem  suorum  iudiciorum  gustum  nobis  dare,  ut  sensibus  nostris  in  sublime  erectis  maiora  exspectemus.  Interim  vero  potentiam  et  providentiam  eius  attente  sic  suspiciamus  et  admiremur,  ne  quid  divinorum  operum  fortunae  tribuamus:  sed  unius  Dei  proprium  esse  hos  vel  illos  etiam  ad  satietatem  explere,  contra  vero  depauperare,  et  fortunis,  licet  amplissimis,  omnibus  spoliare.  Neque  vero  rerum  istarum  exempla  pauca  esse  existimandum  est:  atque  o  utinam  non  tam  multa  exstarent.  Nam,  quaeso,  adspicite  quae  infortunia  nostris  et  superioribus  exorta  bella  temporibus  exceperint,  tot  amplissimarum,  potentissimarum  opulentissimarumque  familiarum  casu  et  calamitate,  tot  miserorum  hominum  interitu,  quorum  alii  frigore,  alii  fame,  alii  gladio,  alii  denique  alia  calamitate  et  necessitate  perierunt.  Quam  multos,  quaeso,  nos  etiam  oculis  nostris  adspicere  cogimur,  olim  opulentissimos,  nunc  vero  stipem  emendicantes,  atque  sexcentis  aliis  incommodis  obrutos?  Et  haec  quidem  a  nobis  fortasse  remotiora  dixerit  aliquis:  verum  quum  vel  ad  nos  usque  perveniant  tanquam  e  naufragio  tabulae,  quis  stupor  esset  illas  non  intueri  ?  Verum  enim  verocavendum  contra  ne  animum  ideo  despondeamus,  quandoquidem  Dominus  ad  nostram  eruditionem  ipsemet  patefacit  se  esse  a  quo  divitiae  et  opulentia  manant,  et  eundem  a  quo  fames  et  paupertas:  ac  precemur  eum  ut  oculos  aperiat  quibus  quum  harum  rerum  exempla  producit,  ea  sic  intueamur  ut  quamdiu  vitam  hic  egerimus,  in  iis  magis  atque  magis  proficiamus.  Et  de  his  quidem  hactenus.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci