5:292
comedistis,
quod
pingue
erat
occidistis:
lanis
fuistis
operti,
gregem
autem
meum
non
pavistis
:
quod
infirmum
fuit
non
stabilistis,
aegrotum
non
sanastis,
confractum
non
alligastis,
abiectum
non
reduxistis,
quod
perierat
non
quaesistis:
sed
cum
austeritate
imperastis
gregi,
et
potentia:
et
dispersae
sunt
oves
meae,
eo
quod
non
esset
pastor,
et
factae
sunt
in
devorationem,
nec
erat
qui
requireret:
non
erat,
inquam,
qui
requireret.
Propterea,
pastores,
audite
verbum
Domini
:
vivo
ego,
dicit
Dominus
:
quia
factae
sunt
oves
meae
in
rapinam
ac
devorationem
bestiis
agrestibus,
eo
quod
pastore
carerent
(nec
enim
eas
requirebatis,
sed
tantum
pascebatis
vosmet
ipsos),
ideo
ecce
ego
gregem
meum
requiram
de
manu
vestra
:
et
cessare
vos
faciam,
ne
ultra
gregem
meum
pascatis:
liberaboque
ipsum
ex
ore
vestro,
ne
sit
posthac
vobis
in
escam.
Tu
scilicet
aut
his
designari
te
negabis,
quae
non
tam
vitae
tuae
faciem
ad
vivum
depingunt,
quam
te
tibi
totum
velut
in
speculo
repraesentant
?
Aut
iudicium
Domini
inane
terriculamentum
esse
dices,
quod
minus
feriat,
quam
minatur?
Quamobrem
non
est
cur
istis
opibus
iam
te
beatum
putes,
quarum
et
te
furem
esse
vociferatur
Dominus,
et
repetundarum
postulat.
Furti
ergo
sacrilegiique
ignominiam
nec
tu
nec
unus
1)
e
cornuto
illo
[pag.
59]
grege,
infitiari
potestis.
Ferum,
quoniam
nonnullos
inferioris
classis
pastores
istic
esse
audio
(ex
eorum
scilicet
ordine,
quos
et
paroecos
et
curiones
vulgo
appellant)
qui
aliqua
officii
sui
particula
utcunque
defungantur,
hocque
praetextu
sese
tueri
plane
conentur,
quod
paulo
quam
alii
verecundius
delinquunt,
illi
mihi
sunt
paulisper
hoc
loco
appellandi.
Quo
autem
intelligant,
quam
non
sim
malignus
aestimator
qualiscunque
istius,
quam
pascendis
ecclesiis
impendunt,
sedulitatis,
plus
aliquid
ultro
illis
dabo,
quam
postulare
ausint.
Tametsi
eas
ut
plurimum
ecclesias,
quibus
praefecti
sunt,
non
incolunt:
adsunt
tamen
ad
solennes
multos
dies,
verba
pauca
pro
concione
faciunt,
populo
semina
quaedam
pietatis
aspergunt,
ac
guttas
veluti
quasdam
instillant
purioris
doctrinae,
neque
illaudati
discedunt
totius
suae
plebis
suffragiis.
Atqui
si
haec
officiola
ipsorum,
ad
eam,
quam
ex
Dei
verbo
descripsimus,
regulam
exigantur,
immane
quantum
a
veris
etiamnum
pastoribus
aberunt:
qui
cum
tota
illa
sua
sedulitate
nihil
aliud,
quam
infideliter
sese
in
opere
Domini
versari
produnt.
Hoc
enim
ut
dissimulem,
muneri
suo
minime
ipsos
respondere,
nisi
tempestive
simul
et
intempestive
instando
(2
Tim.
4,
2),
arguendo,
increpando,
exhortando,
cum
omni
lenitate
et
doctrina
(quorum
omnium
illis
nihil
cu-
1)
Sic
edd.
principes
1537
et
1550;
1O76
seqq.
nec
tu
nec
ullus.
Et
sic
quoque
versio
gallica:
toy
et
tout
tant
qu'il
y
a
d'Evesques
cornua.
Gallasii
editio,
quod
mirabei
isy
in
textu
tantum:
nec
unus,
in
margine
*
nec
tu.
|