41:292
digne
nobiscum
agi,
quamvis
Deus
non
ita
delicate
nos
tractet,
quoniam
sufficere
nobis
debet
coelestis
gloria,
et
eius
vitae,
quae
nobis
promissa
est,
perpetuitas.
Dicit
autem
doctores,
vel
qui
intellectu
erunt
praediti,
fore
fulgidos
quasi
lucem
coelorum.
Si
doctores
notari
placeat,
erit
synecdoche,
ideoque
generalem
expositionem
sequar.
Vocat
intellectu
praeditos
qui
non
discedent
a
recta
et
pura
Dei
cognitione,
quemadmodum
fusius
postea
dicetur.
Nam
ponet
angelus
antithesin
inter
vesanos,
qui
contempto
Deo
insaniunt
in
sua
superbia,
et
inter
fideles,
quorum
tota
sapientia
est,
Deo
se
subiicere,
et
ipsum
colere
puro
animi
affectu.
Illic
ergo
plura
dicenda
erunt
die
crastino.
Sed
nunc
dicit
eos
qui
sinceram
pietatem
retinuerint,
fore
similes
luci
expansionis,
hoc
est,
fore
haeredes
regni
coelorum,
ubi
potientur
gloria,
cui
nihil
est
par
in
toto
fulgore
mundi.
Neque
enim
dubium
est
quin
hic
angelus
quod
incomprehensibile
est
figuris
designet,
quasi
diceret,
non
posse
quidquam
reperiri
in
mundo,
quod
gloriae
electi
populi
respondeat.
Et
qui
iustificaverint
multos,
quasi
stellae,
inquit.
Hic
aliis
verbis
idem
repetit.
Nam
ponit
tunc
stellas,
quum
antea
dixerit
fulgorem
expansionis,
sed
eodem
sensu
:
pro
intellectu
praeditis
dicit
eos
qui
iustificaverint.
Non
dubium
est
quin
doctores
praecipue
hic
notet
angelus:
tamen
meo
iudicio,
complectitur
omnes
pios
Dei
cultores.
Neque
enim
quisque
ex
filiis
Dei
sibi
privatim
est
addictus,
sed
debet
quantum
in
se
est
consulere
etiam
fratrum
suorum
saluti.
Hac
enim
lege
deposuit
apud
nos
Deus
salutis
doctrinam,
non
ut
eam
quisque
supprimat,
sed
ut
studeat
viam
salutis
aliis
omnibus
monstrare.
Hoc
igitur
communiter
extenditur
ad
omnes
Dei
filios,
nempe
quod
debent
studere
fratrum
saluti.
Hoc
per
iustificandi
verbum
intelligit
angelus,
non
quod
sit
in
hominum
arbitrio
quemquam
iustificare,
sed
quod
proprium
Dei
est
transfertur
ad
eius
ministros.
Interea
certum
est
nos
iustificari
doctrina,
quae
affert
nobis
fidem,
sicuti
etiam
fide
iustificamur,
quae
a
doctrina
pendet.
Cur
fidei
iustitia
nostra
adscribitur?
Nempe
quia
fides
nos
ad
Christum
dirigit,
in
quo
est
tota
perfectio
iustitiae.
Nunc
si
fides
iustificat,
eadem
etiam
ratione
doctrina.
Qui
autem
doctrinam
hanc
nobis
afferunt,
etiam
ministri
sunt
nostrae
iustificationis.
Perinde
igitur
est
ac
si
diceret
angelus
filios
Dei,
qui
et
se
totos
addicent
Deo
et
spiritu
prudentiae
regentur,
deinde
qui
etiam
monstrabunt
aliis
viam,
eos
non
tantum
salvos
fore,
sed
etiam
potituros
inaestimabili
gloria,
cui
nihil
simile
potest
ostendi
in
mundo.
Haec
summa
est.
Hinc
vero
colligimus
quaenam
sit
vera
prudentia,
nempe
ubi
simplici
docilitate
submittimus
nos
Deo,
sed
necesse
est
etiam
alterum
accedere,
ut
sedulo
curemus
salutem
fratrum
nostrorum.
Et
effectus
ipse
laboris
nostri
debet
animos
addere
et
|