5:290
illud
impendere
tibi
non
sentis:
quod
a
se
non
audebat
sanctus
Dei
apostolus
deprecari,
si
partibus
suis
defuisset.
Iam
vero
(qualis
est
praesens
ecclesiae
tuae
status,
aut
verius
ruina)
nisi
plus
quam
saxeus
esses,
eorum
quoque
fortuna
commoveri
te
oportebat,
quos
in
fidem
tutelamque
tuam
Dominus
contulit.
Quibus
enim
1)
oculis
otiosus
et
oscitabundus
tantam
eorum
cladem
aspicis,
quorum
tibi
salutem
adeo
sollicite
Dominus
commendavit?
Unus
bi
desidia
tua
perierit,
sanguinem
e
manu
tua
se
reposciturum
Dominus
edicit.
Recognosce
paulisper
mecum,
quot
iam
paucis
his
mensibus,
quibus
episcopi
locum
occupasti,
animae
tua
culpa
perierint,
quot
etiam
quotidie
pereant:
si
tamen
potes.
Nam
si
verum
est
quod
per
prophetam
(Ies.
5,14)
suum
conqueritur
Dominu^:
Infernum
propterea
in
immensum
os
suum
aperuisse,
et
animam
suam
dilatasse,
propterea
captivum
esse
ductum
populum,
quia
non
habuerit
scientiam:
quis
inferni
gurges
ad
deglutiendam
miseram
hanc
et
tua
perfidia
perditam
plebeculam
sufficiet?
quae
non
vulgari
inscitia
obvoluta
tenetur,
sed
altissimis
tenebris
immersa,
oculos
vix
iam
attollere
potest.
Illam
Iudaeorum
ignorantiam,
quam
deplorat
propheta,
cum
saeculi
huius
caecitate
conferas:
illos
sane
prae
tuis
eximie
sapuisse
dices.
Adeo
nihil
istis
superest
humani
sensus,
quominus
plane
obstupuerint,
nisi
quod
nihil
aliud
quam
perire
edocti,
mira
pereundi
cupiditate
insaniunt.
Et
quum
ita
omnes
ad
unum
agminatim
attoniti,
et
velut
exitio
suo
devoti,
sese
in
voraginem
ultro
devolvant,2)
instant
tamen
semper
a
tergo
furiae,
quae
novis
subinde
aculeis
instigent,
et
praecipitantes
impellant.
Denique
non
alia
est
facies,
quam
si
civitas
aliqua
et
gravi
pestilentia
correpta,
et
[pag.
57]
hostiliter
expugnata,
duplici
pariter
internecione
concideret
et
uno
simul
incendio
universa
conflagraret.
Ad
buccinam
excubitor,
ad
arma
pastor.
Quid
cessas?
quid
torpes?
quid
dormis?
Dum
animum
externis
et
nihil
ad
rem
pertinentibus
curis
abreptum
huc
non
advertis,
omnia
strage
referta
sunt.
Tot
mortes
Domino
debes,
infelix,
toties
homicida
es,
toties
reus
sanguinis,
cuius
guttas
omnes
e
manu
tua
Dominus
requiret.
Et
sustines
adhuc
tantum
fulmen
intrepidus?
Non
exhorres?
non
turbaris?
non
animo
et
corpore
totus
concidis?
O
te
nimium
praefracta
contumacique
cervice
hominem,
si
ad
tantum
Domini
iudicium
non
consternaris,
cuius
profecto
gravitatem
coelum
et
terra,
et
ipsa
muta
elementa
non
sustinerent.
Sed
parum
adhuc
dico,
quum
te
homicidam
appello,
et
tuorum
proditorem.
Hoc
enim
maius
omni
probro
flagitium
est,
quod
Christum
ipsum,
quantum
in
te
1)
Edd.
rece
lbltirseqQ.
male
scribunt,
olim.
2)
1576
.1611
devolant
19
|