[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:29  CAPUT  IL  30  subtiliter  philosophari  in  nomine  Iesu,  quasi  a  nomine  ineffabili  Iehovah  sit  deductum.  Sed  in  rationibus,  quas  allegant,  nihil  solidi  reperio:  ego  autem  inanibus  argutiis  non  oblector:  et  periculosum  est  in  re  tanta  ludere.  Praeterea  quis  non  videt,  coactam  esse  et  nihil  minus  quam  genuinam  expositionem,  quum  Paulus  loquatur  de  tota  Christi  maiestate,  restringere  eius  sententiam  ad  duas  syllabas?  Perinde  ac  si  quis  elementa  in  dictione  Alexander  excutiat,  ut  magnitudinem  inveniat  nominis  quod  sibi  peperit  Alexander.  Illorum  igitur  argutia  parum  firma:  commentum  vero  alienum  a  mente  Pauli.  Sed  plus  quam  ridiculi  sunt  Sorbonici  sophistae,  qui  ex  praesenti  loco  colligunt,  genuflectendum  esse  quoties  nomen  Iesu  pronuntiatur:  quasi  vox  esset  magica  quae  totam  in  sono  vim  haberet  inclusam.  Atqui  de  honore  loquitur  Paulus,  qui  filio  Dei,  non  syllabis  exhibendus  est.  10.  Omne  genu  flectatur.  Tametsi  hoc  quoque  ritu  adorantur  homines:  non  est  tamen  dubium,  adorationem  hic  notari  quae  est  Dei  propria:  cuius  symbolum  est  genuflexio.  In  quo  observare  convenit,  non  interiore  modo  cordis  affectu,  sed  externa  quoque  professione  colendum  esse  Deum,  si  velimus  illi  reddere  quod  suum  est.  Itaque  e  converso,  quum  vult  designare  legitimos  suos  cultores,  dicit  illos  non  flexisse  genu  coram  imagine  Baal.  Sed  hic  exoritur  quaestio:  ad  divinitatemne,  an  ad  humanitatem  Christi  hoc  pertineat.  Utrumvis  enim  non  vacat  absurdo.  Divinitati  enim  nihil  dari  potuit  novum.  Humanitati  per  se,  aut  seorsum  nequaquam  competit  tanta  exaltatio,  ut  pro  Deo  adoretur.  Respondeo,  de  tota  Christi  persona  hoc,  nt  multa  alia,  praedicari,  quatenus  est  Deus  manifestatus  in  carne.  Neque  enim  aut  secundum  humanitatem  solam,  aut  secundum  solam  divinitatem  humiliavit  seipsum:  sed  quia  carne  nostra  indutus  sub  eius  infirmitate  delituit.  Ita  rursus  filium  suum  Deus  in  eadem  carne,  in  qua  abiectus  et  ignobilis  vixerat  in  mundo,  evexit  ad  summum  honoris  gradum,  ut  ad  dexteram  suam  sedeat.  Sed  videtur  Paulus  sibi  male  constare,  qui  ad  Romanos  14,  l  l  hoo  idem  testimonium  citat,  dum  probare  vult  Christum  semel  fore  iudicem  vivorum  et  mortuorum.  Atqui  non  esset  appositum  ad  eam  rem,  si  iam  impletum  foret:  quemadmodum  hic  testatur.  Respondeo,  ita  regnum  Christi  habere,  nt  crescat  in  dies,  ao  in  melius  provehatur:  perfectionem  vero  nondum  constare,  neque  constaturam  ante  ultimum  diem  iudicii.  Ita  utrumque  verum  est,  et  Christo  nunc  subiecta  esse  omnia:  et  hanc  tamen  subiectionem  non  fore  plenam  ante  diem  resurrectionis  :  quia  tunc  perficietur  quod  nunc  inchoatum  est  duntaxat.  Proinde  vaticinium  hoo  non  absque  ratione  diversis  temporibus  varie  accommodatur,  ut  alia  omnia  Christi  regnum  non   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci