41:29  29  IN  DANIELEM.  CAP.  VI.  30  clarius  refulsit  miraculum,  sicuti  dictum  fuit.  Ergo  iterum  discamus  leones  ita  regi  manu  Dei,  ut  truculentiam  suam  exerceant  non  ubique,  nec  adversus  omnes:  sed  quando  illos  Deus  armat.  Nam  sicuti  dicitur  Psalmo  91  (v.  13):  Super  leonem  et  basiliscum  ambulabis,  et  calcabis  leonem  et  draconem.  Ita  etiam  ex  adverso  Deus  apud  prophetam  (Amos  5,  19)  incredulis  denuntiat,  leones  venturos  in  occursum,  si  domo  sua  exeant.  Videmus  ergo  ut  compescat  Beus  saevitiam  leonum,  quoties  ita  visum  est:  incitet  vero  ad  rabiem,  ubi  vult  poenam  exigere  de  hominibus.  Quod  autem  proiectae  fuerunt  uxores  una  cum  liberis  in  speluncam,  hic  non  est  anxie  disputandum,  fueritne  haec  iusta  poena.  Nam  videtur  haec  esse  certa  regula  aequitatis,  ut  poena  usque  ad  insontes  non  transeat,  praesertim  ubi  de  vita  aut  capite  agitur.  Nam  etsi  omnibus  sacculis  hoc  receptum  fuit  in  urbibus  bene  compositis,  ut  multae  poenae  involverent  liberos  una  cum  parentibus,  sicuti  in  bonorum  publicatione,  ubi  agitur  de  vi,  et  in  crimine  laesae  maiestatis:  deinde  in  iudiciis  criminalibus  infamia  etiam  parentum  ad  liberos  redundabat:  hoc  tamen  longe  durius  est,  occidere  filios  una  cum  parentibus,  quum  eiusdem  criminis  rei  fieri  non  possent.  Sed  quamvis  hoc  non  adeo  sit  usitatum,  nobis  tamen  non  licet  simpliciter  damnare.  Videmus  ut  Deus  iubeat  e  mundo  exterminari  integras  familias  in  signum  detestationis:  Deus  autem,  ut  est  iustus  iudex  semper  tenet  modum  in  sua  severitate.  Praecise  ergo  hoc  exemplum  damnari  non  potest,  sed  praestat  hoc  in  medio  relinquere.  Scimus  enim  reges  orientales  exercuisse  immane  et  barbarum  etiam  imperium,  vel  potius  tyrannidem  in  suos.  Ideo  non  est  cur  multum  se  quispiam  fatiget  in  hac  quaestione.  Doluit  regi  Dario,  quod  ita  fuisset  deceptus.  Non  tantum  igitur  poenam  de  improbis  calumniatoribus  exegit,  quod  inique  oppresserant  Danielem,  sed  quoniam  affectus  ipse  fuerat  iniuria.  Voluit  igitur  se  ipsum  potius  ulcisci,  quam  Danielem:  nec  contentus  fuit  poena  talionis,  sed  rapuit  ad  idem  supplicium  etiam  ipsos  liberos.  Sequitur,  25.  Tunc  Darius  rex  scripsit  omnibus  populis,  et  gentibus,  et  linguis  qui  habitabant  in  tota  terra,  Fax  vestra  multiplicetur.  26.  A  me  positum  est  decretum  in  omni  dominatione  (vel,  tota  dominatione)  regni  mei,  ut  sint  metuentes  et  paventes  (hoc  est,  ut  metuant  et  paveant)  a  conspectu  dei  Danielis  (hoc  est,  coram  deo  Danielis)  :  quia  ipse  (est)  Deus  vivus,  et  permanens  in  saeculum:  et  regnum  eius  non  corrumpetur,  et  dominatio  eius  (vel,  potestas)  usque  in  finem.  27.  Eripiens  et  liberans,  et  edens  signa  et  miracula  (mirabilia,  ut  alii  vertunt)  in  coelo  et  in  terra:  qui  eripuit  Danielem  e  manu  leonum.