40:29
29
IN
EZECHIELIS
PROPH.
CAP.
I.
30
verba
servis
suis,
sed
etiam
operatur
arcano
spiritus
sui
instinctu,
nec
patitur
vanum
esse
illorum
laborem.
Posset
igitur
locus
hoc
modo
accipi.
Sed
quoniam
propheta
hic
duntaxat
sibi
sumit
quod
erat
necessarium,
et
ita
vendicat
sibi
locum
et
gradum
prophetae:
ideo
quum
loquitur
de
manu
non
dubito
quin
notetur
intrinseca,
ut
ita
loquar,
operatio.
Est
quidem
haec
quoque
spiritus
sancti
interior
efficacia,
ubi
virtutem
suam
profert
in
auditoribus,
ut
fide
amplectantur
sermonem:
verum
etiam
si
omnes
auditores
sint
surdi,
et
in
fumum
abeat
Dei
sermo,
intrinseca
tamen
Dei
virtus-
est
in
ipsis
prophetiis:
hoc
designat
Ezechiel
sibi
a
Deo
fuisse
datum.
Hic
ego
finiam,
quia
cogerer
statim
abrumpere,
et
veniendum
erit
ad
visionem,
quae
est
omnium
difficillima.
Iam
excutienda
est
nobis
visio,
cuius
obscuritas
ita
deterruit
Iudaeos,
ut
vetuerint
eius
explicationem
aggredi,
vel
tentare.
Atqui
vel
frustra
Deus
apparuit
prophetae
suo,
vel
cum
aliquo
fructu
:
illud
dicere
esset
nimis
absurdum.
Quod
si
utilis
est
nobis
visio,
necesse
est
eam
intelligi
saltem
aliqua
ex
parte.
Si
quis
excipiat,
fuisse
oblatam
prophetae
non
autem
reliquis:
cavillum
illud
facile
diluitur,
quia
scripsit
propheta
quod
hic
legimus
in
communem
usum
totius
ecclesiae.
Iam
si
quis
interroget
an
visio
sit
dilucida,
fateor
esse
valde
obscuram,
neque
profiteor
me
ipsam
intelligere:
sed
tamen
quod
Deus
nobis
proposuit
non
modo
inquirere
licet,
atque
utile
est,
sed
etiam
necessarium.
Esset
igitur
turpis
socordia,
claudere
sponte
oculos,
et
non
attendere
ad
hanc
visionem.
Caeterum
modo
gustemus
in
summa
quid
Deus
voluerit,
hoc
iam
erit
non
levis
momenti
:
et
sufficiat
nobis
non
solum
mediocris
aliqua
intelligentia,
sed
etiam
tenuis.
Hoc
breviter
volui
praefari:
nunc
venio
ad
ipsa
prophetae
verba.
4.
Et
vidi,
et
ecce
ventus
turbinis
(vel
procellosus)
veniens
ab
aquilone:
nubes
magna,
et
ignis
involutus
(vel
contortus),
et
splendor
ei
undique:
et
e
medio
eius
tanquam
facies
Hasmal
e
medio
ignis.
Primo
videndum
est
quorsum
spectet
haec
visio.
Mihi
vero
dubium
non
est,
quin
Deus
voluerit
servum
suum
instruere
autoritate:
deinde
voluerit
terrorem
iniicere
populo.
Quum
ergo
hic
describitur
nobis
formidabilis
Dei
forma,
primo
hoc
referri
debet
ad
doctrinae
reverentiam.
Negotium
enim
erat
prophetae
cum
duris
et
praefractis
hominibus,
quemadmodum
satis
notum
est,
ac
melius
videbimus
in
progressu.
Oportuit
igitur
subigi
illam
arrogantiam:
alioqui
propheta
surdis
verba
fecisset.
Sed
Deus
respexit
in
alium
finem.
Est
igitur
tenenda
analogia,
vel
similitudo
inter
hanc
visionem,
|