[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:29  29  PSALMUS  XCV.  30  tantas  copias,  tantumque  furorem  subegerit.  Non  solum  autem  dicit  Deum  sibi  instar  propugnaculi  fuisse,  ex  quo  despiceret  omnes  impetus,  et  ubi  tuto  delitesceret:  sed  ubi  sibi  gratulatus  est  de  protectione  Dei,  hostibus  quoque  exitium  denuntiat:  quia  proprium  Dei  munus  est,  quidquid  molestiae  intentant  bonis,  retorquere  in  eorum  capita.  Si  tantum  irriti  et  frustranei  essent  eorum  conatus,  in  eo  iam  gustum  aliquem  iustitiae  suae  Deus  praeberet:  sed  dum  cadunt  ipsi  in  foveam  quam  parabant,  et  ubi  insidiose  captant  omnes  vias  ad  bonos  perdendos,  pereunt  in  sua  astutia,  totumque  robur  suum  experti,  se  propriis  gladiis  conficiunt:  tunc  mirabile  Dei  iudicium  melius  apparet.  Et  quia  id  creditu  difficile  est,  bis  repetit,  perdet  eos,  perdet  Deus  noster.  Ubi  etiam  notare  operae  pretium  est,  fidelibus  dari  sperandi  materiam,  quum  dicit  propheta,  Deus  noster:  reducit  enim  in  memoriam  quod  prius  dixit,  Deum  haereditatem  suam  non  negligere,  quam  in  fidem  suam  suscepit.  PSALMUS  XCY.  ARG.  Propheta,  quisquis  sit  autor  Psalmi,  Iudaeos  in  solenni  coetu  hortari  volens  ad  laudandum  Deum,  duplicem  materiam  proponit:  nempe  quia  mundum  quem  creavit,  sua  virtute  sustineat:  deinde  quod  ecclesiam  sibi  gratis  adoptaverit.  Sed  quia  in  multorum  labris  resonabant  fictae  laudes,  simul  etiam  hortatur  ut  sincere  ac  serio  populus  totum  se  Deo  addicat,  vitaque  testetur  non  frustra  se  electum  esse.  Et  quo  omnem  hypocrisin  excutiat,  patres  ab  initio  dicit  ingratos  Deo  et  immorigeros  fuisse:  et  poenam  horribilem  illis  inflictam  refert,  quae  merito  terrere  posteros  debet,  ne  illorum  pervicaciam  sequantur.  1.  Venite,  exsuitemus  Iehovae,  iubilemus  rupi  salutis  nostrae:  2.  Praeveniamus  faciem  eius  cum  laude,  in  canticis  iubilemus  ei:  3.  Quia  Deus  magnus  Iehova,  et  rex  magnus  super  omnes  deos.  4.  Quia  in  manu  eius  profunditates  terrae,  et  altitudines  montium  ipsius  sunt  5.  Quia  ipsius  est  mare  j  et  ipse  fecit  illud,  et  aridam  manus  eius  formaverunt.  1.  (Venite.)  Quadrat  hic  Psalmus  ad  diem  sabbathi,  quo  scimus  sacros  conventus  peculiariter  habitos  ad  celebrandum  Dei  nomen.  Neque  enim  unumquemque  piorum  hortatur  ad  Deum  privatim  laudandum,  sed  hoc  fieri  iubet  in  publico  conventu.  Atque  ita  ostendit,  non  in  mortuis  caeremoniis  situm  esse  externum  Dei  cultum,  sed  praecipue  in  laudis  sacrificio.  Festinationem  etiam  requirit,  qua  testentur  fideles,  officium  hoc  se  alacriter  obire.  Nam  verbum  j3*-|p  quo  utitur,  properare  vel  maturare  significat.  Praecipit  ergo  ut  in  Dei  conspectum   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci