10.1:289
PRO
FALLESIO.
Deum,
unicum
nempe
meum
praesidium,
invoco,
per
eius
filium,
quem
nobis
mediatorem
et
patronum
dedit.
Certusque
sum
hac
ratione
mihi
ad
Dei
maiestatem
aditum
patefieri.
Eum
autem
invoco,
tum
ut
gloriam
suam
regnumque
promoveat
petiturus,
tum
ut
peccata
mihi
remittat,
tum
etiam
ut
mihi
perpetuo
adsit,
ad
bonum
veluti
manu
ducat,
atque
[a]
malo
revocet:
postremo
ut
me
totum
tuendum
suscipiat,
et
quidquid
necessarium
est,
tam
corpori
quam
animae,
suppeditet.
Neque
tantum
mihi
privatim
haec
omnia
postulo,
sed
universis
hominibus,
eo
quem
ipse
magister
docuit
ordine.
Quod
ad
sacramenta
attinet,
eo
apud
me
loco
sunt,
quo
esse
debent
apud
Christianos.
Baptismum
agnosco
esse
certum
testimonium,
et
veluti
sigillum
nostrae
per
sanguinem
Christi
abluitionis
simul
et
regenerationis,
per
spiritum
sanctum:
[pag.
39]
in
eoque
nos
certiores
reddi,
de
benevolentia
Dei
et
vita
aeterna
tum
nostro,
tum
liberorum
nomine.
Agnosco
quoque
et
fateor,
in
coena
Domini
sub
signis
panis
et
vini
vere
nos
corpus
et
sanguinem
Christi
recipere:
atque
hunc
esse
recipiendi
modum,
quod
hic
in
terra
locati,
fide
tamen
in
coelum
conscendimus,
ipse
vero
se
nobis
arcana
spiritus
sui
virtute
communicat,
ut
animas
nostras
alat
sua
substantia
quo
eius
facti
participes,
et
illius
corporis
membra,
omnium
quoque
bonorum
eius
participes
fiamus.
Atque
haec
quidem
duo
sacramenta
in
ecclesia
sentio
esse
administranda
per
eos,
qui
ad
ministerium
ecclesiae
vocati
sunt
et
electi,
eorumque
usum
ad
omnes,
pro
cuiusque
modo,
pertinere.
Porro
et
iliud
profiteor,
pios
omnes
religiose
tueri
debere
ecclesiae
unitatem,
extra
quam
nulla
salus
sit,
et
capitale
coram
Domino
crimen
esse,
si
quis
se
divellat,
et
suam
sectam
instituat.
Ut
autem
unica
est
ecclesia
universalis,
quae
pios
omnes
complectitur:
sic
etiam
passim
ecclesias
particulares,
quae
illius
sint
veluti
membra,
esse
distributas,
in
quarum
coetu
debeant
Christiani
Deum
invocare,
sive
fidei
testimonium
edere,
sacramentis
uti,
sacras
conciones
[pag.
40]
audire.
Ac
ne
quid
confuse
fiat,
pastores
gubernando
populo
praeficiendos
esse,
huncque
ordinem
quem
Christus
instituit
turbari
non
debere.
Quare
et
eos
honorandos
iudico,
et
iis
esse
parendum
suum
officium
vere
facientibus.
Sic
enim
ipsi
Deo,
cuius
illi
doctrinam
proponunt,
morem
geri.
Atque
ut
fortasse
dissolutae
sint
impuraeque
vitae,
non
esse
tamen
privati
hominis
eos
statim
depellere:
sed
ea
de
re
suo
ordine
esse
statuendum.
Atque,
ut
honesta
aliqua
politia
conservari
possit,
opus
esse
quibusdam
legibus
ad
usum
singularum
ecclesiarum
accommodatis:
ac
sicut
penes
ecclesiam
est
eas
condendi
autoritas,
ita
conditis
debere
omnes
parere:
modo
latae
non
sint
ad
conscientias
obstringendas,
sed
ad
retinendam
tan-
Calvini
opera.
Vol
X.
|