9:287  287  RESPONSIO  ALTERA  288  ut  eorum  calumnias  dilueret,  mihi  vel  malevoli  et  iniqui  locum  aliquem  in  hoc  sedulitatis  genere  dabunt.  Quo  minus  tolerabilis  est  tuus  latratus,  dum  tot  labores  meos  caeco  impudentiae  impetu  calcans,  ter  et  quater  actum  agere  iubes.  [pag.  27]  Sed  dicis  in  uno  articulo  validius  contra  me  pugnare  multos,  quam  ut  eorum  argumenta  ex  libris  a  me  hactenus  editis  refelli  possint:  hunc  autem  dicis  esse  de  Praedestinatione,  vel  Fato.  Utinam  vel  modeste  inquirere,  vel  saltem  ingenue  disputare  tibi  magis  fuisset  propositum,  quam  omni  pudore  neglecto  ad  lucem  exstinguendam  miscere  res  diversissimas.  Fatum  vocarunt  Stoici  necessitatem  ex  vario  et  multiplici  labyrintho  conflatam,  quae  Deum  ipsum  quodammodo  in  ordinem  cogeret.  Praedestinationem,  ut  sacrae  scripturae  docent,  definio  liberum  esse  Dei  consilium,  quo  et  humanum  genus  et  singulas  mundi  partes  pro  immensa  sua  sapientia  et  iustitia  incomprehensibili  moderatur.  Nunc  si  te  et  ingenii  pravitas,  et  rixandi  libido,  et  diabolicus  fastus  ita  excaecat,  ut  nihil  videas  in  meridie,  oculatis  tamen  lectoribus  haec  distinctio  ostendet  qualis  sit  [pag.  28]  censurae  tuae  aequitas.  Adde  quod  si  duntaxat  libros  meos  inspicere  gravatus  non  esses,  quam  mihi  displiceat  profanum  fati  nomen,  poteras  inde  colligere,  imo  legisses  ab  impuris  nebulonibus  tuique  similibus  olim  fuisse  Augustino  maligne  et  odiose  obiectum,  et  in  illius  pii  sanctique  doctoris  responso  breviter  fuisse  expositum,  quod  hodie  ad  causae  meae  defensionem  sufficiat.  In  articulis  etiam  quos  ex  libris  meis  excerptos  fuisse  dicis,  mihi  cum  eodem  illo  felicis  memoriae  scriptore  communis  ratio  est.  Quum  scirent  malevoli  non  esse  popularem  hanc  doctrinam,  augendae  invidiae  causa  articulos  iactarunt,  partim  mutilos,  partim  detortos,  unde  imperiti  non  nisi  sinistrum  iudicium  possent  facere.  Etsi  autem  prima  specie  ex  illius  scriptis  fuisse  excerptos  multi  putabant,  falso  tamen  sibi  impositos  conqueritur:  quia  vel  concisas  [pag.  29]  sententias  de  industria  conflaverant,  vel  paucis  verbis  mutatis  pie  recteque  dicta  corruperant  suo  artificio,  ut  offensionem  gignerent  apud  simplices.  Eiusdem  prorsus  generis  esse,  quos  ex  meis  libris  articulos  proponere  te  iactas,  etiam  me  tacendo,  reperient  probi  sincerique  lectores,  quibus  impuras  tuas  calumnias  cum  mea  doctrina  conferre  molestum  non  erit.  Ac  primum  quidem  hoc  obtineo,  te  neque  humaniter,  neque  ingenue  facere,  dum  locos  nullos  designas,  ex  quibus  intelligant  lectores  me  ita  scripsisse  ut  recitas.  Quid  enim  iniquius  est,  quum  tot  libros  ediderim,  confuse  pronunciare,  ex  quinquaginta  libris,  vel  circiter,  quatuordecim  articulos  fuisse  collectos?  Praestabat  sane,  si  qua  in  te  fuisset  probitatis  gutta,  vel  sententias  meas  referre  ad  verbum,  vel  si  quid  videbas  esse  periculi,  lectores  monere  a  quibus  locis  cavendum