5:287
EPISTOLA
IL
eurus
audias:
iam
converso
ad
te
sermone,
experiar
num
aliquis
adhuc
in
te
resideat
Dei
timor,
quo
te
olim
non
penitus
vacuum
esse
sensi.
Istud
tamen
dissimulatum
tibi
nolo,
mirari
me
non
satis
posse,
qualis
sit
ille
tuus
stupor,
ut
quum
tot
Domini
iudiciis
ac
telis
letalibus
configantur
ignavi
pastores,
nullum
eorum
in
te
dirigi
sentias
:
quum
illi
tamen,
nisi
per
tuum
latus,
vulnerari
non
possint.
Quid
enim?
l)
Postquam
episcopi
et
nomen
et
locum
tenes,
omnia
pro
episcopi
iure
ac
potestate
administras,
omnium
in
te
coniecti
sunt
oculi,
velut
in
religionis
antistitem,
fidem
ecclesiae
tuam
obligasti:
quo,
quaeso,
praetextu
officium
ipsum
abs
te
reiicies?
Tu,
dum
tuum
commodum,
dum
potestas,
dum
praerogativa,
dum
dignitas
agitur,
episcopus
agnosci
voles:
dum
abs
te
exigitur,
ut
quod
muneris
est
tui
vicissim
praestes,
episcopum
esse
te
negabis?
Noli
putare,
o
bone
vir,
vel
talibus
ineptiis
Deum
quocum
hic
tibi
negotium
est,
ludificari:
aut
talibus
cavillis
verbum
eius
eludi
posse,
quando
ne
homines"
quidem
istam
in
tyranno
barbariem
ferrent,
si
rodendo
populo
principem
se
esse
praedicaret,
regendo
negaret.
Et
tamen
audio
abs
te,
tuique
ordinis
hominibus,
voces
istas
subinde
iactari:
sacerdotia,
quae
sub
episcoporum
titulo
geritis,
nihil
esse
minus
quam
episcopatus:
sed
dominia
potius,
aut
civiles
praefecturas,
aut
honorarias
pensiones,
aut
aliud
quidvis,
modo
ne
episcopatus
censeantur.
An
non
hoc
est
Deum
simul
et
homines
velle
fallere?
Quoniam
institutum
Domini
est,
ut
eligantur,
qui
ecclesiis
praesint,
pastores.
Hoc
obtentu
allectus
es
in
eam,
quam
obtines
dignitatem,
qualiscunque
tandem
sit,
aut
quocunque
vocetur
nomine:
non
ut
satrapiam
invaderes,
sed
ut
ecclesiae
administrationem
obirefs,
arripis
conditionem,
invocato
Dei
nomine,
iuras
in
probi
sanctique
pastoris
munus.
Ea
quae
sunt
dignitatis
pro
episcopo
geris:
et
quo
populum
habeas
obsequentem,
nomen
libenter
praefers,
totum
populum
in
te,
quasi
viae
directorem,
reclinare,
reiectaque
ad
tuam
providentiam
religionis
cura,
securum
esse
pateris.
Ita
Deo
et
hominibus
obstrictus,
nihil
tua
referre
nugaris,
si
omnia
pessum
eant,
quorum
in
te
procurationem
recepisti.
Equidem
si
me
interroges,
quo
te
loco
aut
ordine
habeam,
quidvis
potius
esse
te,
quam
episcopum
respondebo:
[pag.
54J
in
quo
ne
obscurissimam
quidem
lineam
exstare
conspicer,
quae
episcopum
aliqua
saltem
ex
parte
figuret.
At
non
propterea
debere
desinis,
quod
es,
Deo
teste
et
hominibus,
aut
verius,
Deo
simul
et
hominibus,
sacramento
pollicitus
:
quod
exspectari
abs
te
hominum
opinione
vides:
denique
quod
tuo
nomine
profiteris.
Quod
profecto
ipsum
1)
In
hoc
commette
inter
pungendo
editionem
principem
et
versionem
gallicam
sequimur.
Ed.
1550
scribit:
Quid
enim,
postquam
.
.
.
.
tenes?
omnia
ete.
Recentiores
omnes
minus
vere
etiam:
Quid
enim,
p
o
s
t
q
u
am
.
.
.
.
t
e
n
e
s
?
Omnia
ete.
|