5:286
minum
genere
negotium
illi
proponi
vides:
quorum
apud
alios
[pag.
52]
quidem
exhortationis
est
usus,
aliorum
frangenda
est
revincendaque
pervicacia.
Et
quid
hoc
aliud
est,
quam
quod
iam
antea
demonstratum
fuit:
partim
pascendis
ovibus,
partim
lupis
abigendis
intentum
esse
oportere
eius
et
animum
et
studium?
Qui
veri
primariique
pastoris
voci
aures
habent
apertas,
et
ad
auscultandum
paratos
facilesque
sese
praebent
ac
tractabiles,
hi
sunt
ovium
loco
habendi.
Proinde,
sive
docenda
eorum
ignorantia,
sive
excitanda
tarditate,
sive
imbecillitate
exhortanda,
sive
lapsibus
obiurgandis,
sive
erroribus
monendis,
semper
et
fovere
pastoritia
sollicitudine
ipsos,
et
benignitate
tractare
studeas
oportet.
Rursum,
altero
quoque
oculo
sunt
observandi
lupi
:
ne
a
Christi
septis
abductas
incautas
oves
depraedentur,
quales
partim
sunt
contemptores
isti,
quibus
ut
verbum
Domini
prope
fabula
est,
ita
eodem
Dei
contemptu
verbique
eius
ludibrio
pios
animos
imbuere
summae
est
voluptati:
partim
pseudoprophetae,
qui
veram
puramque
religionem
et
perniciosis
mendaciis
obscurare,
pravis
dogmatibus
contaminare,
et
dissidiorum
contentione
scindere,
et
quibus
denique
viis
possunt,
evertere
conantur.
Iam
vero
sequitur,
quod
tertio
loco
propositum
erat:
nihilo
esse
neglectae
desertaeque
functionis
poenam
leviorem,
quam
sit
administrandae
difficultas.
Nihil
enim
gravius
proferri
potuit,
quam
illa
plane
horrenda
denunciatio,
quae
episcopi
auribus
assidue
insonare
debet.
Id
enim
ipsum,
quod
prophetae
suo
denunciabat
olim
Dominus,
nihilo
ad
eos
minus,
quam
ad
prophetam,
cui
semel
dictum
est,
pertinet.
Posui
te,
inquit
(Iez.
3,
17
et
33,
7),
populo
meo
speculatorem-
Si
dicente
me
ad
impium,
morte
morieris,
non
loquutus
fueris,
ut
avertatur
a
via
sua
impia,
et
vivat,
ipse
quidem
in
sua
iniquitate
morietur:
sanguinem
autem
eius
de
manu
tua
requiram.
Quis
iam
in
eo
delinquendi
sibi
licentiam
indulgere
audeat,
in
quo
ulciscendo
se
adeo
severum
fore
Dominus
ostendit?
Quis
iam
negligentiae
suae
blandiatur,
adversum
quam
sic
tonat
Dominus
ac
fulminat?
Quis
impunitatis
confidentia
sese
deludat,
terribili
hac
sententia
pronunciata?
Paulus
sane,
quanta
sententiae
huius
religione
teneretur,
abunde
testatus
est,
quum
et
necessitate
se
ad
evangelizandum
obstringi
ait,
et
maledictionem
ipse
sibi
indixit,
nisi
necessitati
pareret:
addita
sola
ista
ratione,
quia
munus
sibi
creditum
esset
(1
Cor.
9,
17).
Quare
et
quum
apud
ephesinae
ecclesiae
ministros
de
sua
integritate
dissereret,
quo
suo
eos
exemplo
animaret,
ideo
se
mundum
esse
ab
omnium
sanguine
affirmavit
(Act.
20,
26),
[pag.
531
quoniam
non
subterfugerat,
quominus
omne
Dei
consilium
illis
adnunciaret.
Verum
ne
quidquid
in
genere
de
pastorum
officio
disputatur,
quasi
minimum
ad
te
pertineat,
se-
|