1:286
ut
Deum
recognoscamus,
Dei
autem
notitia,
nisi
hucusque
processerit,
fluxa
est
et
evanida
;
eos
omnes
a
creationis
suae
lege
degenerare
palam
est,
qui
non
ad
hunc
scopum
universas
suae
vitae
cogitationes
actionesque
destinant.
Quod
nec
philosophos
ipsos
latuit.
Non
enim
aliud
est
quod
voluit
Plato,
dum
saepius
docuit,
l)
summum
animae
bonum
Dei
similitudinem
esse,
dum
2)
percepta
eius
vera
contemplatione,
3)
in
ipsum
tota
transformatur.
Proinde
sapientissime
quoque
ille
apud
Plutarchum
Grylus
ratiocinatur,
dum
homines
affirmat,
si
ab
eorum
vita
semel
absit
religio,
non
modo
brutis
pecudibus
nihil
excellere,
sed
multis
partibus
esse
longe
miseriores:
ut
qui
tot
malorum
formis
obnoxii,
tumultuariam
et
irrequietam
vitam
perpetuo
trahant.
Unum
ergo
esse
Dei
cultum,
qui
superiores
ipsos
faciat,
per
quem
solum
ad
immortalitatem
aspiratur.
11.
Quoniam
ultimum
beatae
vitae
finem
in
sui
cognitione
repositum
esse
voluit
Dominus
(Ioan.
17,
3),
ne
quibus
ad
felicitatem
aditum
praecludere
velle
videatur,
universis
se
palam
manifestat,
ac
conspicuum
exhibet.
Nam
quum
sit
natura
incomprehensibilis,
et
ab
humana
intelligentia
procul
absconditus,
certas
suae
maiestatis
notas,
quibus,
pro
tenuitatis
nostrae
modulo,
comprehendi
queat,
singulis
suis
operibus
impressit:
sed
adeo
claras
et
illustres,
ut
sublata
sit,
quamlibet
caecis
ac
stupidis,
ignorantiae
excusatio.
Ergo
utcunque
eius
essentia
lateat,
virtutes
tamen,
quae
assidue
nobis
obversantur,
talem
delineant,
qualem
a
nobis
ipsum
percipi,
salutis
nostrae
interest.
Ac
primum,
quaquaversum
oculos
coniicias,
nulla
est
mundi
particula
in
qua
non
scintillae
saltem
aliquae
gloriae
ipsius
emicare
conspiciatur.
4)
Amplissimam
vero
hanc
et
pulcherrimam
machinam,
quam
late
patet,
uno
intuitu
lustrare
nequeas,
quin
vi
immensa
fulgoris
totus
undique
obruaris.
Quare
eleganter
autor
epistolae
ad
Hebraeos
(Hebr.
11,
3)
saecula
nuncupat
invisibilium
rerum
spectacula:
quod
nobis
vice
speculi
sit
mundi
compositio,
in
quo
invisibilem
alioqui
Deum
contemplemur.
Qua
ratione
propheta
(Psal.
19,
1)
coelestibus
creaturis
idioma
attribuit,
nullis
nationibus
incognitum:
quod
evidentior
illic
exstat
divinitatis
testificatio,
quam
ut
praeterire
gentis
ullius
vel
obtusissimae
considerationem
debeat.
Quod
clarius
enarrans
apostolus,
patefactum
esse
hominibus
dicit
(Rom.
1,
19),
quod
de
Deo
cognosci
operae
pretium
erat:
quod
invisibilia
eius,
ad
aeternam
usque
eius
virtutem
et
divinitatem,
a
creatione
mundi
intellecta
conspiciuntur.
12.
Mirificam
eius
sapientiam
quae
testentur,
innumera
sunt,
tum
in
coelo
tum
in
terris
docu-
1)
In
Phaedone
et
Theaeteto.
2)
ubi
1553
et
seq.
3)
cognitione
1553
et
seq.
4)
cernantur
1543
et
seqq.
|