5:285  DE  SACERDOTIO  PAPALI  ABIICIENDO.  phetis  praesignatus  est,  et  se  quoque  praesens  hoc  nomine  appellavit.  Atque  ut  clarius  perspicias,  quibus  iam  limitibus  describatur  episcopi  officium,  dum  pastoritio  muneri  comparatur,  quibus  in  rebus  vigilantia  sedulitasque  pastoris  sita  sit,  tecum  ipse  considera,  [pag.  51]  Ut  enim  huius  integritatem  nemo  laudaverit,  nisi  qui  sufficiendis  gregi  pascuis  intentissimam  curam  impendat,  nec  minus  interim  de  arcendis  ab  eo  depellendisque  omnibus  et  iniuriis  et  insidiis  sit  sollicitus,  postremo  vocando  ac  deducendo  viam  semper  ipsi  demonstret,  quam  sequatur  :  ita  nec  episcopum  suo  munere  rite  defungi  putes,  nisi  qui  tribus  istis  sedulo  totoque  studio  advigilarit:  ecclesiam  ut  et  verbi  pabulo  nutriat,  et  verbi  praesidiis  adversus  Satanae  incursiones  muniat:  demum  vitae  sanctitate  viam  ostendat,  quae  sit  iis  tenenda,  qui  ad  regnum  Dei  aspirant  ac  contendunt.  Hanc  sane  pascendi  legem  et  sibi  fuisse  propositam  vidit  apostolus  Petrus,  tanta  se  eius  muneris  difficultate  premi  confessus,  ut  ne  mensis  quidem  simul  vacaret  ministrare  (Act.  6,  4)  :  et  aliis  quoque  proposuit,  quos  exhortatur  (1  Petr.  5,  2  ss.),  ut  curam  gregis  agant,  excubantes  in  eius  salutem,  non  quasi  necessitate  coacti,  sed  sincera  animi  propensione:  neque  sordido  lucri  studio,  sed  tota  pectoris  alacritate:  nec  dominium  exercentes  in  Christi  haereditatem,  sed  se  ad  omnis  boni  exemplar  regulamque  formantes.  Quid  quod  ecclesiae  suae  ministris  tantam  imposuisse  sollicitudinis  molem  Dominus  non  contentus,  canum  etiam  vices,  qui  ipsorum  alioqui  pastorum  excubitores  esse  solent,  sufficere  supplereque  iubet?  adeo  ab  hoc  munere  omnem  feriandi  securitatem  laborisque  remissionem  sublatam  esse  voluit.  Iam  videmus  non  sine  causa  facere  apostolos,  dum  tot  dotibus  instruunt  eum,  qui  sit  in  pastoris  locum  cooptandus:  quandoquidem  plurimum  abest,  quin  sit  cuiusvis  praestare,  quod  in  ordine  illo  Dominus  severissime  requirit.  Verum  nos,  seposita  vitae  mentione,  docendi  duntaxat  officium,  quale  sit,  in  praesens  ostendamus.  Idque  ipsum,  quo  dilucidius  sub  oculos  tuos  sistatur,  ab1)  amplis  illis,  quibus  diffunditur,  spatiis  reductum,  secundum  Pauli  partitionem  in  duo  membra  colligamus.  Neque  enim  hic  absolutam  veri  pastoris  imaginem  formare  statuimus,  ut  iustam  de  eius  ministerio  disputationem  necesse  sit  ordiri:  sed  te  paucis  admonere,  quantum  oneris  sustineas,  dum  tu,  etiamsi  alienum  ab  ecclesiastico  pastore  munus  profiteris,  nomen  tamen  episcopi  personamque  sustines.  Sic  ergo  totam  docendi  provinciam  cum  apostolo  partimur,  ut  eo  qui  secundum  doctrinam  est  bermone  institutus  ecclesiae  minister,  talis  sit,  qui  et  exhortari  possit  in  doctrina  sana,  et  eos  qui  adversantur  convincere  (Tit.  1,  9).  Cum  duplici  hoi)  Md.  1576-1611  mak.  an.