49:285
285
CAPUT
XVI.
286
functionem,
quasi
addictae
et
obligatae
erant:
sicuti
qui
suam
operam
locans
liber
ac
sui
iuris
esse
desinit.
Unde
apostolus
violatae
fidei
arguit
eas,
quae
suscepto
semel
muneri
postea
renuntiant
(1.
Tim.
5,
l
l
)
.
Quia
autem
in
coelibatu
vivere
ipsas
oportebat,
vetat
allegi
minores
sexaginta
annis:
quia
scilicet
providebat
infra
eam
aetatem
periculosum,
imo
perniciosum
esse
votum
perpetui
coelibatus.
Functio
illa
sanctissima
et
ecclesiae
perutilis,
iabente
in
deterius
rerum
statu,
in
otiosum
monialium
ordinem
degeneravit:
qui
tametsi
a
prima
sua
origine
vitiosus
fuit,
ac
verbo
Dei
contrarius,
nunc
tamen
ab
illo
principio
adeo
defecit,
ut
non
minus
sit
discriminis
quam
inter
sacrarium
aliquod
castitatis
et
lupanar.
3.
Salutate
Priscam
et
Acylam,.
Quae
hic
nonnullis
testimonia
defert,
partim
eo
tendunt
ut,
dum
in
honore
habentur
qui
probi
sunt
ac
digni,
probitas
quoque
ipsa
honoretur,
et
ii,
qui
prodesse
plus
aliis
possunt
et
cupiunt,
autoritatem
habeant:
partim
ut
ipsi
ante
actae
vitae
respondere
studeant,
neque
in
cursu
pietatis
deficiant,
vel
etiam
languescat
pius
eorum
ardor.
Singularis
est
honor,
quem
hic
tribuit
Priscae
et
Acylae,
praesertim
in
femina.
Quo
magis
elucet
sancti
viri
modestia,
qui
in
opere
Domini
consortem
mulierem
nec
habere
dedignatur,
nec
fateri
erubescit.
Haec
autem
Acylae
ipsius
uxor
fuit,
quam
Lucas
Priscillam
nominat
(Act.
18,
2).
4.
Quibus
non
ego
solus.1)
Quia
vitae
suae
non
pepercerant
Prisca
et
Acylas
pro
tuenda
Pauli
vita,
privatim
se
illis
gratum
esse
testatur.
Addit
tamen,
ab
omnibus
Christi
ecclesiis
illis
haberi
gratiam,
ut
hoc
exemplo
Romanos
quoque
permoveat.
Merito
autem
tam
cara
et
pretiosa
cunctis
gentibus
fuit
vita
unius
hominis,
ut
erat
incomparabilis
thesaurus:
quare
mirum
non
est
si
eius
observatoribus
obstrictas
se
putarint
omnes
gentium
ecclesiae.
Quod
addit
de
ecclesia
ipsorum
domestica,
observatu
dignum
est.
Neque
enim
splendidius
ornare
potuit
eorum
familiam
quam
ecclesiae
titulo.
Nam
congregationis
nomen,
quod
Erasmus
reddidit,
mihi
non
placet:
plane
enim
liquet
Paulum
honorifice
sacro
ecclesiae
nomine
fuisse
usum.
5.
Qui
est
primitiae.
Allusio
est
ad
legales
caeremonias.
Quia
enim
sanctificantur
Deo
homines
per
fidem,
qui
primum
in
oblatione
locum
obtinent,
apte
primitiae
vocantur.
Porro
ut
quisque
prior
tempore
ad
fidem
vocatus
est,
ita
honoris
praerogativam
illi
defert
Paulus.
Verum
hoc
locum
habet,
dum
ultima
primis
respondent.
Et
certe
non
vulgaris
dignatio
est,
quum
aliquos
Deus
in
primitias
deligit.
*)
Ut
erat
insignis
gentium
thesaurus
hic
apostolus,
ita
si
gratae
esse
Deo
vellent,
magni
aestimare
ipsum
debebant.
Non
ergo
mirum
est
si
se
omnes
gentium
ecclesiae
obstrictas
putarint
vitae
eius
conservatoribus.
|