29:285
285
IN
I.
LIB.
SAMUEL.
CAP.
II.
286
HOMILIA
QUINTA.
CAR
n.
1.
Et
oravit
Anna
et
dixit
:
Exsultavit
cor
meum
in
Domino,
et
exaltatum
est
cornu
meum
in
Domino
:
dilatatum
est
os
meum
super
inimicos
meos:
quia
laetata
sum
in
salutari
tuo.
2.
Non
est
sanctus
ut
Dominus:
neque
enim
est
alius
extra
te,
et
non
est
fortis
sicut
Deus
noster.
3.
Nolite
multiplicare
loqui
sublimia
gloriantes:
recedant
vetera
de
ore
vestro:
quia
Deus
scientiarum
dominus
est,
et
ipsi
praeparantur
cogitationes.
Acceptum
a
Deo
beneficium
in
suscipienda
prole
Anna
prima
fronte
intuenti
nimium
praedicare
videri
potest.
Nam
etsi
nullum
beneficium
divinitus
datum
parvi
faciendum
est,
licet
perexiguum
illud,
quod
paterni
erga
nos
amoris
divini
sit
testimonium,
certi
tamen
sunt
beneficiorum
et
gratiarum
actionis
gradus.
Quemadmodum,
si
exempli
gratia
nos
Deus
ingenti
quopiam
periculo
eripuerit,
longe
magis
tantum
beneficium
celebrabimus,
quam
quum
gratiae
suae
continua
serie
nos
prosequitur.
Idcirco
saepe
in
sacris
quum
de
singularibus
et
memorandis
quibusdam
beneficiis
gratiae
agendae
sunt,
hae
phrases
occurrunt:
Canticis
novis
Deum
celebrate,
id
est
eximiis
et
non
usitatis.
Hoc
se
fecisse
David
a
Deo
speciali
quadam
ratione
liberatum
profitetur.
Itaque
quum
Deo
gratias
agimus,
habenda
nobis
semper
ratio
subiecti
est.
En
vero
hanc
mulierem,
magnum
quidem
beneficium
consequutam,
quum
de
sterili
prolifica
et
foecunda
facta
est,
sed
an
tantum
erat
beneficium,
natus
ipsi
infans,
quod
tantis
laudibus
efferret
atque
praedicaret?
Sane
equidem:
nam
observandum
est,
eiusmodi
esse
Dei
erga
nos
beneficia,
ut
vel
minima
nos
in
eius
admirationem
rapere
debeant,
et
eorundem
praedicationem
:
etsi
nihil
impedit
quominus
in
maxime
divinis
et
admirandis
operibus
maiorem
animi
laetitiam
gratiarum
actione
profiteamur:
et
bonitatem
eius
insigni
aliquo
facto
experti,
eandem
etiam
ardentioribus
votis
agnoscamus.
Velut,
exempli
gratia,
si
quis
gravi
aliquo
casu,
puta
morbo
vel
alia
calamitate
pressus,
a
Deo
pristinae
valetudini
restituatur,
nae
gratum
animum
peculiari
gratiarum
actione
testari
ipsum
oportet,
ita
tamen
ut
hoc
beneficium
cum
aliis
coniungat,
et
eorundem
collationem
aliquam
instituat,
his
verbis:
Domine
Deus
omnipotens,
quis
miretur
te
erga
me
miserum
homuncionem,
qui
nihil
aliud
sum
quam
terra
et
cinis,
tam
misericordem,
tamque
benignum
esse,
quum
coelum
et
terram
intuentibus,
immo
res
a
te
creatas
vilissimas
et
abiectissimas
quasque
contemplantibus,
tuae
virtutis
incomprehensae
et
misericordiae
ac
bonitatis
immensae
erga
illas
tot
sese
offerant
testi-
i
|