49:283
283
EPIST.
PAULI
AD
ROMANOS
284
sectum
habere
debeant
preces
piorum
pro
fratribus:
ut
scilicet
recipiant
eorum
in
se
personam,
ac
si
in
eadem
constituti
essent
necessitate:
postremo
etiam
quem
habeant
effectum,
indicat.
Qui
enim
fratrem
Domino
commendat,
ille
partem
eius
necessitatis
ad
se
recipiendo
tantundem
eum
sublevat.
Et
sane
si
robur
nostrum
est
in
nominis
Dei
invocatione
positum,
non
possumus
fratres
melius
confirmare
quam
nomen
Dei
super
ipsos
invocando.
31.
Ut
ministerium
meum
erga
Ierusalem.
Sic
ipsum
criminando
profecerant
delatores,
ut
sollicitus
etiam
esset,
ne
parum
gratum
e
manibus
suis
esset
munus,
quod
alioqui
in
tanta
necessitate
valde
opportunum
erat.
Atque
hinc
apparet
mirifica
eius
mansuetudo,
quod
non
desinit
pro
iis
laborare,
quibus
an
sit
gratificaturi
dubitat.
Hunc
animum
imitari
nos
oportet,
ut
neque
iis
desinamus
benefacere,
de
quorum
gratitudine
parum
certi
sumus.
Et
notandum
quod
sanctorum
nomine
dignatur,
quibus
ne
suspectus
sit
ac
ingratus,
timet.
Sciebat
etiam
sanctos
quoque
posse
interdum
falsis
delationibus
in
sinistras
opiniones
abripi:
et
quamquam
sibi
iniuriam
facere
sciat,
honorifice
tamen
de
ipsis
loqui
non
desinit.
Quum
addit
ut
yeniam
ad
vos,
significat
ipsis
quoque
utilem
fore
hanc
precationem,
et
eorum
referre
ut
non
interficiatur
in
Iudaea.
Eodem
spectat
particula
cum
gaudio.
Futurum
enim
erat
hoc
quoque
utile
Bomanis,
eum
hilarem
et
omni
moerore
vacuum
ad
ipsos
accedere,
quo
animosius
magisque
strenue
suam
operam
illis
impenderet
Ac
per
verbum
refodUandi,
vel
acquiescendi,
iterum
ostendit
quam
certo
sit
de
fraterno
eorum
amore
persuasus.
Particula,
per
Dei
voluntatem,
admonet
quam
necesse
sit
incumbere
precibus:
quia
solus
Deus
vias
omnes
nostras
sua
providentia
dirigit
Deus
autem
palcis.
Ex
nota
universali
coniicio,
non
simpliciter
eum
optare
ut
Deus
Bomanis
adsit
ac
faveat,
sed
ut
singulos
eorum
gubernet.
Nam
epithetum
pacifici
ad
praesentem
circumstantiam
referri
arbitror,
ut
Deus,
pacis
autor,
omnes
simul
contineat
CAPUT
XVI.
1.
Commendo
autem
vobis
Phoeben
sororem
nostram,
quae
est
ministra
ecclesiae
Cenchreensis,
2.
ut
eam
suscipiatis
in
Domino,
ut
dignum
est
sanctis,
et
adsitis
ei
in
quocunque
vobis
eguerit
negotio.
Etenim
ipsa
quum
multis
affuit,
tum
etiam
mihi
ipsi.
3.
Salutate
Priscam
et
Acylam,
cooperarios
meos
in
Christo
Iesu:
4.
qui
pro
anima
mea
suam
ipsorum
cervicem
posuerunt:
quibus
non
ego
solus
gratias
ago,
sed
etiam
omnes
ecclesiae
gentium:
5.
et
domesticam
eorum
ecclesiam.
Salutate
Epaenetum
mihi
dilectum,
qui
est
primitiae
Achaiae
in
Domino,
6.
Salutate
|