9:280  est,  et  Satan  iustus  est  Nam  si  imperare  mendacium  iustum  est  (ut  certe  est,  si  vera  dicit  Calvinus)  etiam  obedire  mendacio  iustum  est  Nam  obedientiae  iustitia  censetur  a  iustitia  praecepti.  Atque  ut  obedire  iniusto  praecepto  iniustum  est,  sic  et  iusto  praecepto  obedire  iustum  est  Quod  si  dicet  Calvinus:  Satanam  non  obedienter  esse  mendacem,  hoc  est  non  ut  obediat  Deo,  respondebimus  ex  sententia  Calvini,  istud  quoque  fieri  imperio  Dei,  ut  non  obedienter  sit  mendax,  et  in  eo  quoque  obedientem  esse  Satanam,  quod  non  obedienter  est  mendax,  quoniam  Deus  iussit  eum  non  obedienter  esse  mendacem.  CONTRA  UNDECIMUM.  Contra  undecimum  sic  dicunt:  Tribuit  Deo  Calvinus  quod  est  diaboli,  ut  passim  testantur  scripturae.  Iam  vero  si  Detis  suggerit  pravos  affectus  et  inhonestos,  et  tamen  iubet  nos  resistere  pravis  affectibus,  iubet  resistere  sibi,  estque  ipse  sibi  contrarius,  [pag.  15]  Omne  bonum  donum  desursum  est  descendens  a  patre  luminum  (Iac.  1,  17).  An  etiam  pravi  affectus  sunt  bonum  donum?  an  descendunt  tenebrae  (nam  pravi  affectus  certe  tenebrae  sunt)  a  patre  luminum?  Cur  ergo  non  appellatur  pater  tenebrarum  ?  Scribit  aperte  Iacobus,  neminem  tentari  a  Deo,  sed  a  sua  quemque  cupiditate  (ibid.  v.  13).  Atqui  suggerere  pravos  affectus  est  tentare.  Iam  quod  tu  addis,  id  Deum  facere  propter  suam  gloriam,  dicunt  esse  ridiculum  :  gloria  enim  tribui  non  solet  ex  mendacio.  Ut  Nabuchodonosor  expertus  Dei  iustitiam  et  potentiam  in  eo,  quod  ipse  propter  suam  superbiam  fuisset  mutatus  in  brutam  naturam,  tribuit  ei  gloriam,  nimirum  perspiciens  et  iudicans,  eum  esse  iustum.  Vult  Deus  se  laudari  ab  omnibus  gentibus:  Laudate  Dominum  omnes  gentes  (Psal.  117,  1).  Oportet  ergo  ut  ea  faciat  quae  cognoscere  et  porro  laudare  possint  omnes  gentes.  Atqui  nulla  gens  unquam  agnoscet  iustum  esse,  ut  puniatur  homo  propter  ea  quae  ipsi  Deus  suggesserit  Quaerimus  enim  :  Si  Deus  puniret  nos  quia  habemus  barbam,  nonne  faceret  nobis  iniuriam,  quum  ipse  nobis  barbam  suggesserit,  neque  sit  barba  arbitrii  nostri  ?  Quis  barbatus  eum  unquam  laudare  posset?  Quod  si  dicet  Calvinus  hoc  esse  occultum  Dei  iudicium,  et  nobis  ignotum,  respondebimus  esse  quidem  Dei  arcana  nobis  ignota,  sed  quod  ad  iustitiam  attinet,  ea  nobis  nota  est,  et  in  evangelio  patefacta  :  secundum  quod  patefactum  evangelium  (ut  docet  Paulus)  et  non  secundum  illud  occultum  Calvini  iudicium,  iudicabit  Deus  mundum:  atque  ita  consequetur  ab  omnibus  tum  piis  tum  impiis:  quippe  omnes  tum  pii  tum  impii  videbunt  aequum  [pag.  16]  esse,  ut  qui  veritati  non  occultae  (qualis  est  Calvini)  sed  apertae  (qualis  est  evangelii)  non  obediverint,  puniantur:  et  qui  obediverint,  mercedem  accipiant  Exseritur  ira  Dei,  inquit  Paulus,  in  omnem  impietatem  et  iniustitiam  hominum,  veritatem  in