49:280
que
fruatur,
et
se
quoque
illis
exhibeat,
pro
officii
sui
ratione:
nam
sub
adventu
apostolorum
evangelii
quoque
accessio
continetur.
Quum
dicit,
ut
et
illuc
a
vobis
deducar:
eo
significat
quantum
sibi
promittat
de
ipsorum
benevolentia:
quod
esse
optimum
conciliandae
gratiae
genus,
antea
admonuimus.
Nam
quo
quisque
maiorem
sibi
fidem
haberi
audit,
eo
se
magis
obstrictum
putat:
quia
turpe
inhumanumque
ducimus,
opinionem
de
nobis
conceptam
fallere.
Quum
autem
subiungit,
si
tamen
expletus
ex
parte
fuero,
de
mutua
erga
eos
animi
sui
benevolentia
testatur,
de
qua
persuasos
esse
magnopere
intererat
evangelii.
25.
'Nunc
vero
proficiscor
Ierosolymam
ad
ministrandum
sanctis.
26.
Placuit
enim
Macedoniae
et
Achaiae
communicationem
facere
in
pauperes
sanctos,
qui
sunt
Ierosolymis.
21.
Placuit,
inquam,
et
debitores
sunt
ipsorum,
si
enim
spiritualibus
ipsorum
communicarunt
gentes,
debent
et
in
carnalibus
ministrare
ipsis.
28.
Hoc
igitur
quum
perfecero
et
obsignavero
illis
fructum
hunc,
proficiscar
per
vos
in
Hispaniam.
29.
Scio
autem
quod,
quum
venero
ad
vos,
in
plenitudine
benedictionis
evangelii
Christi
venturus
sim.
25.
Nunc
vero.
Ne
mox
adventum
suum
exspectent,
ac
sibi
data
verba
esse
putent
si
tardius
exspectatione
ipsorum
venerit,
praedicit
quid
negotii
habeat
in
praesentia,
quominus
profectionem
illam
suscipere
statim
possit:
se
enim
proficisci
Ierosolymam
ad
perferendas,
quae
ab
Achaia
et
Macedonia
collectae
erant,
eleemosynas.
Simul
tamen
sumpta
hinc
occasione
delabitur
ad
commendationem
istius
collationis,
quo
ipsos
quadam
insinuationis
specie
ad
imitationem
provocet.
Tametsi
enim
aperte
non
petit,
dum
tamen
Achaiam
et
Macedoniam
debuisse
id
facere
commemorat,
subindicat
quod
sit
Romanorum
officium,
qui
in
eadem
erant
causa.
Atque
eo
se
respexisse,
aperte
ad
Corinthios
fatetur:
Glorior,
inquit
(2.
Cor.
9,
2),
de
vestra
promptitudine
apud
omnes
ecclesias,
ut
vestro
exemplo
incitentur.
Fuit
autem
id
rarae
pietatis,
quod
quum
audirent
Graeci,
fratres
qui
Ierosolymis
erant
laborare
penuria:
non
considerarunt
quanto
locorum
intervallo
essent
a
se
disiuncti:
sed
sibi
satis
propinquos
ducentes
quibuscum
fidei
vinculo
cohaererent,
eorum
egestatem
abundantia
sua
sublevarunt,
Notandum
est
communicationis
nomen
quo
utitur:
optime
enim
exprimit
quo
affectu
fratrum
inopiae
succurrere
nos
deceat,
nempe
quia
propter
corporis
unitatem
communis
et
mutua
ratio
est.
Pronomen
xcva
non
reddidi,
quia
saepe
apud
Graecos
abundat
et
huius
loci
emphasim
minuere
videtur.
Ubi
vertimus
ad
ministrandum,
graece
est
participium
ministrans,
sed
illud
commodius
visum
est
ad
mentem
Pauli
exprimendam.
Se
enim
excusat
iusta
occupatione
teneri,
ne
statim
festinet
Bomam.
|