41:280
ribilis
deformitas,
quum
nomen
regium
tenerent
illi
vel
porci,
vel
canes
potius
quam
homines.
Sed
Tigranes
multum
negotii
Romanis
fecit,
quemadmodum
satis
notum
est.
Ab
altera
parte
Mithridates
diutissime
Romanos
exercuit,
et
quidem
vario
ac
multiplici
eventu.
Scimus
in
tota
Asia
fuisse
occisos
togatos
omnes,
deinde
quum
ventum
est
ad
manus,
saepe
Mithridates
fuit
superior:
postea
coniunxit
se
cum
Tigrane,
qui
etiam
fuit
eius
socer.
Tigranes
quum
teneret
Armeniam,
et
esset
rex
regum,
postea
adiecit
sibi
Syriam,
quasi
partem
duntaxat.
Tandem
quum
ultimus
Antiochus
impositus
esset
regno
Syriae
a
Lucullo,
deiectus
est
Pompeii
iussu:
et
tunc
Syria
in
formam
provinciae
transiit,
ut
diximus.
Pompeius
transgressus
est
mare,
et
perdomuit
totam
Iudaeam
simul
cum
Syria:
postea
ingressus
est
templum,
abstulit
partem
aliquam
praedae:
pepercit
tamen
sacris
thesauris.
Successit
Crassus
ille
inexplebilis
gurges
qui
hac
tantum
de
causa
optavit
sibi
provinciam
illam,
quod
nullis
opibus
esset
contentus.
Ille
spoliavit
templum
Hierosolymitanum
:
postremo,
devicta
Cleopatra,
simul
etiam
Aegyptus
perdidit
nomen
regium,
et
redacta
fuit
in
ordinem
provinciae.
Si
centum
alias
provincias
Romani
vicissent,
nulla
fuisset
facta
illarum
mentio
ab
angelo.
Nam
hic
peculiarem
habet
respectum
electi
populi,
ut
dictum
fuit.
Itaque
non
disserit
nisi
de
illis
cladibus,
quarum
maior
pars
redundabat
ad
miseros
Iudaeos.
Primo
igitur
dicit
Romanis
fore
magnum
certamen
cum
regibus
Aegypti,
et
cum
regibus
Syriae,
quos
dicit
venturos
instar
turbinis,
sed
Romanos
venturos
in
terras
instar
diluviis
et
transituros.
Comparat
regem
syriacum
turbini,
quia
scilicet
initio
movebit
magnos
impetus,
replebit
terram
et
mare
suis
copiis,
deinde
habebit
classem
bene
instructam,
magnos
excitabit
terrores:
sed
turbo
ille
statim
evanescet.
Romani
autem
comparantur
diluvio.
Veniet
ille,
inquit,
nempe
novus
rex,
de
quo
loquutus
est,
et
exundabit,
hoc
est,
obruet
omnes
illas
copias
tam
Aegypti
quam
Syriae,
quasi
diceret
absorptum
iri
apparatum
utriusque
regni,
ubi
Romani
traiecerint.
Transibit,
inquit,
hoc
est,
quocunque
venerint
Romani,
patebunt
illis
viae,
ac
nihil
illis
erit
clausum,
quod
alia
forma
iterum
repetit.
Non
loquitur
autem
de
una
tantum
regione,
sed
dicit
venturos
in
terras,
hoc
est,
vagam
fore
illorum
populationem,
quia
nemo
audebit
se
opponere
ut
arceat
ipsorum
furorem.
Postea
sequitur,
41.
Et
veniet
in
terram
desiderii
(nempe
in
Iudaeam,
quae
vocatur
terra
amoena,
vel
desiderabilis,
quod
Deus
favore
peculiari
ipsam
dignatus
esset.
Elegerat
enim
sibi
illic
domicilium,
et
vocaverat
quietem
suam,
deinde
illic
residebat
eius
benedictio.
Veniet
ergo
in
terram
desiderabilem),
et
multae
(regiones
scilicet)
cadent,
et
hae
evadent
e
manu
eius
|