[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:28  in  cruce  passum,  ut  sibi  compararet  operis  sui  merito  quod  non  habebat?  Nam  spiritus  sanctus  nihil  aliud  vult  nos  in  morte  Christi  cernere,  gustare,  reputare,  sentire*  agnoscere,  quam  meram  Dei  bonitatem:  tantumque  Christi  ipsius,  ac  tam  inaestimabilem  amorem  erga  nos,  ut  sui  oblitus  se  vitamque  suam  nobis  impenderit.  Quoties  de  morte  Christi  loquitur  scriptura,  fructum  pretiumque  illius  in  nobis  statuit,  quod  per  eam  redempti  simus,  Deo  reconciliati,  restituti  in  iustitiam,  a  sordibus  nostris  mundati,  vita  acquisita  sit,  ianua  vitae  aperta.  Quis  ergo  neget,  istos  Satanae  instinctu  contra  reclamare,  praecipuum  esse  fructum  in  ipao  Christo,  ipsum  priorem  sui  quam  nostri  rationem  habuisse,  sibi  ante  gloriam  esse  promeritum  quam  nobis  salutem?  Deinde  verum  esse  nego  quod  asserunt:  et  Pauli  verba  impie  ab  ipsis  torqueri  in  sui  mendacii  probationem,  dico.  Nam  quod  dictio  illativa  consequentiam  hic  magis  sonet  quam  causam,  hinc  patet,  quod  alioqui  sequetur,  hominem  divinos  honores  posse  mereri,  et  ipsum  Dei  thronum  acquirere.  Quod  non  modo  absurdum,  sed  dictu  etiam  horrendum  est.  Quam  enim  Christi  exaltationem  hic  apostolus  praedicat?  Nempe  ut  in  ipso  impleatur  quidquid  sibi  apud  Iesaiam  vendicat  solus  Deus.  Ergo  Dei  gloria,  et  quae  sic  illi  propria  est  maiestas,  ut  alio  transferri  queat,  merces  erit  humani  operis.  Deinde  si  dictionem  urgeant  nullo  absurditatis  respectu  :  responsio  facilis  est,  sic  nobis  datum  a  patre  esse,  ut  tota  eius  vita  speculum  sit  nobis  destinatum.  Quemadmodum  igitur  speculum  etiamsi  splendorem  habeat,  non  sibi  habet,  sed  ia  eum  finem  ut  penes  alios  sit  usus  et  commodum:  ita  nec  Christus  sibi  quidquam  vel  quaesivit,  vel  accepit,  sed  nobis  omnia.  Quid  enim  quaeso  nova  exaltatione  indigebat,  qui  aequalis  erat  patri?  Discant  ergo  pii  lectores,  sorbonicos  sophistas  cum  tortis  suis  speculationibus  detestari.  Dedit  illi  nomen.  Nomen  hic  pro  dignitate  capitur:  quod  est  in  omnibus  linguis  satis  tritum.  Iacet  sine  nomine  truncus  *).  Praesertim  vero  scripturae  familiaris  est  loquutio.  Significat  ergo,  summam  Christo  potestatem  esse  datam  et  in  supremo  honoris  gradu  esse  collocatum:  ut  nulla  neque  in  coelo,  neque  in  terris  par  dignitas  reperiatur:  unde  sequitur  nomen  esse  collocatum:  ut  nulla  neque  in  coelo,  neque  in  terris  par  dignitas  reperiatur  :  unde  sequitur  nomen  esse  divinum.  Atque  id  etiam  exponit  adducens  verba  Iesaiae  (45,  23),  ubi  propheta  de  cultu  Dei  per  totum  orbem  propagando  disserens,  ita  loquentem  inducit  Deum,  Vivo  ego,  mihi  flectetur  omne  genu:  et  omnis  lingua  iurabit  mihi,  ete.  Certum  est  autem,  adorationem  illic  notari,  quae  soli  Deo  peculiariter  convenit.  Scio  quosdam,  l)  Lapsu  memoriae  ex  Virgilii  Aen.  II,  557.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci