43:28  tentant  papistae  esse  meram  abominationem,  quia  apud  eos  tota  religio  adulterata  est:  sed  interim  non  desinunt  iniuriam  Deo  facere,  cuius  praetexunt  nomen.  Sic  etiam  tunc  Israelitae:  quia  profitebantur  se  colere  Deum  adhuc,  erant  sacrilegi:  tametsi  suas  victimas  offerrent  vitulis  in  Dan  et  Beth-el,  contumeliosi  tamen  erant  ipsi  Deo.  Abutebantur  enim  semper  eius  nomine.  Ergo  hoc  crimen  nunc  propheta  in  ipsis  damnat.  Sed  tenendum  est  quod  dixi,  reprehendi  in  Israelitis  caecam  illam  securitatem,  quod  putabant  praedas  sibi  esse  licitas,  quia  profitebantur  aliquem  cultum  Dei:  sed  duplicabant  hoc  modo  crimen,  quemadmodum,  diximus,  quasi  Deus  socius  esset  latronum.  Miscebant  enim  suas  pollutiones  cum  sacrificiis.  Pergamus:  9.  Et  ego  exterminavi  Amorrhaeum  a  facie  ipsorum,  cuius  proceritas  erat  sicut  proceritas  cedrorum,  et  qui  fortis  erat  sicut  quercus:  et  perdidi  fructum  eius  superne,  et  radicem  eius  subtus.  10.  Et  ego  eduxi  vos  e  terra  Aegypti,  et  deduxi  vos  (ambulare  feci  vos,  ad  verbum)  in  deserto  per  quadraginta  annos  ad  possidendam  terram  Amorrhaei,  ll.  Et  suscitavi  ex  filiis  vestris  prophetas,  et  ex  iuvenibus  vestris  Nazaraeos:  annon  etiam  hoc  filii  Israel?  dicit  Iehova.  12.  Et  propinastis  Nazaraeis  vinum,  et  super  prophetis  mandastis  dicendo.  Non  prophetabitis.  Hic  expostulat  Deus  cum  populo  Israel  de  ingratitudine.  Commemorat  beneficia  quae  prius  contulerat  in  populum  illum.  Et  hinc  ostendit  quam  indigne  et  turpiter  populus  se  gerat,  quum  tot  bonorum  oblitus  iam  contemnit  superbe  Deum,  et  perinde  agit  ac  si  esset  ex  communi  hominum  vulgo,  nec  esset  obstrictus  Deo  ob  singulare  illud  beneficium  adoptionis.  Haec  igitur  summa  est,  quod  Deus  hic  conqueritur  se  male  locasse  sua  beneficia,  et  exprobrat  populo  suam  impietatem,  quod  non  sanctius  se  gerat,  postquam  ita  redemptus  fuit.  Principio  dicit,  Ego  exterminavi  Amorrhaeum  a  facie  ipsorum.  Hic  ostendit  Deus  se  indigne  fraudari  ab  Israelitis,  in  quorum  gratiam  Amorrhaeos  prius  deleverat.  Nam  quorsum  interitus  Amorrhaeorum,  nisi  ut  Deus  terram  illam  purgaret?  Deinde  ut  illic  daret  hospitium  populo  suo,  ut  pure  coleretur?  Populus  ergo  Israel  debuit  se  prorsus  addicere  in  obsequium  Dei:  quia  officium  non  praestitit,  frustratus  est  Deum,  qui  Amorrhaeos  expulerat  e  terra  illa,  imo  sustulerat  prorsus  e  medio.  Haec  prima  querimonia  est,  quod  filii  Israel  nihilo  meliores  fuerunt  Amorrhaeis,  quum  tamen  Deus  terram  indigenis  suis  ereptam  illis  dedisset,  in  qua  habitarent,  et  ea  lege  ut  illic  invocaretur  nomen  suum.  Ideo  alibi  prophetae  dicunt  esse  ipsos  Amorrhaeos.  Nam  debebant  esse  nova  gens.  Quum  autem  sequantur  aliorum  exempla,  quid  ab  ipsis  differunt?