41:28
constantia:
sed
quoniam
intrepide
mortem
oppetere
voluit
pro
cultu
Dei
sui,
et
potuit
se
ipsum
abnegare,
et
renuntiare
mundo
:
haec
est
vera
et
seria
probatio
fidei
et
constantiae
eius.
Credidit
igitur
Deo,
non
quod
tale
miraculum
speraverit:
sed
quia
scivit
se
beatum
fore,
si
perstaret
in
puro
Dei
cultu:
Quemadmodum
dicit
Paulus
(Phil.
1,
21),
Christus
mihi
lucrum
est
vivendo
et
moriendo.
Daniel
ergo
recubuit
in
auxilium
Dei:
sed
clausit
oculos
ad
ipsum
eventum,
neque
anxius
fuit
supra
modum
de
vita
sua:
sed
quoniam
animus
eius
erectus
erat
ad
spem
melioris
vitae,
ideo
etiamsi
centies
fuisset
moriendum,
tamen
non
desiisset
credere:
quia
fiducia
nostra
extenditur
ultra
fines
huius
caducae
et
corruptibilis
vitae,
quemadmodum
satis
notum
est
omnibus
piis.
Postea
sequitur
quod
iam
attigi,
24.
Et
iussit
rex,
et
adduxerunt
viros
illos
qui
instruxerant
(erexerant,
clamaverant)
accusationem
(qui
avoient
dresse
ceste
calomnie)
adversus
eum,
nempe
Danielem:
et
in
foveam
(speluncam)
leonum
proiecti
sunt
ipsi,
liberi
ipsorum,
et
uxores
eorum,
et
nondum
pervenerant
ad
fundum
(vel,
pavimentum)
speluncae,
quando
dominati
sunt
(hoc
est,
praevaluerunt)
in
eos
leones,
et
omnia
ossa
eorum
fregerunt.
Hac
circumstantia
clarius
enituit
Dei
virtus
in
servando
Daniele,
quod
statim
discerpti
sunt
a
leonibus
qui
ipsum
sceleste
accusaverant.
Si
quis
enim
dicat
saturos
fuisse
leones,
vel
aliud
fuisse
causae
cur
non
fuerit
discerptus
Daniel,
cur
eo
extracto
statim
tanta
rabies
expellat
belluas
illas,
ut
lacerent
atque
devorent
non
unum
hominem,
sed
magnam
turbam?
Ex
multis
proceribus
nemo
salvus
evadit:
deinde
accedunt
eorum
uxores,
accedunt
etiam
liberi:
vix
leones
poterant
sufficere
ad
tantam
lanienam,
et
tamen
ad
minimum
usque
omnes
pereunt:
unus
Daniel
quomodo
evasit?
Videmus
certe
ut
Deus
hac
comparatione
voluerit
testatam
reddere
suam
virtutem,
ne
quis
obiiceret
Danielem
fuisse
relictum
a
leonibus,
quoniam
iam
essent
saturi,
neque
praedam
appeterent.
Contenti
enim
fuissent
vel
tribus,
vel
quatuor
hominibus.
Atqui
devorant
et
viros,
et
mulieres,
et
pueros.
Hinc
ergo
patet
ora
leonum
fuisse
fraenata
divinitus,
quum
tota
nocte
fuerit
salvus
Daniel,
illi
autem
statim
perierint
simul
ac
proiecti
sunt
in
speluncam
:
quia
rursus
videmus
impulsas
fuisse
belluas
ad
subitam
rabiem,
ut
non
exspectarent
donec
pervenirent
ad
fundum,
sed
in
itinere
ipso
discerperent.
Reliqua
differemus
in
crastinum.
Finis
hesternae
lectionis
fuit,
hostes
Danielis,
qui
maligne,
per
invidiam,
et
crudeliter
eum
detulerant,
simul
ac
proiecti
sunt
in
speluncam
leonum,
fuisse
laniatos
una
cum
uxoribus
et
liberis:
unde
|