39:28
32.
Super
omne
malum
(vel,
propter
omne
malum)
filiorum
Israel,
et
filiorum
Iehudah,
quod
patrarunt
ad
provocandum
me,
ipsi,
reges
eorum,
proceres
eorum,
sacerdotes
et
prophetae
eorum,
et
vir
Iehudah,
et
incolae
Ierusalem.
Pendet
hic
versus
ex
proximo.
Conquestus
fuerat
Deus
urbem
fuisse
tam
perverso
ingenio
ut
videri
posset
in
hoc
fundata
et
exstructa,
ut
peccando
accerseret
sibi
exitium:
confirmat
sententiam
illam
quum
addit,
propter
omne
scelus
filiorum
Israel,
et
filiorum
Iehudah.
Per
omne
scelus
intelligit
quod
ante
dixerat,
tantummodo
ipsos
fuisse
patrantes
malum,
quia
non
tantum
in
parte
una
deliquerant,
sed
sese
prostituerant
ad
impietatem,
ut
nihil
esset
in
ipsis
purum
vel
sincerum.
Addixerant
enim
se
impietati,
ut
nihil
omitterent
quod
faceret
ad
iram
Dei
provocandam.
Extenditur
enim
universalis
nota
ad
singulas
vitae
partes:
quasi
diceret
tanta
malitia
fuisse
imbutos,
ut
nihil
in
ipsis
sanum
restaret.
Fieri
potest
ut
corpus
laboret
uno
aut
altero
morbo:
sed
erit
tamen
sanitas
in
quibusdam
membris.
At
vero
propheta
intelligit
Israelitas
sic
computruisse
quemadmodum
etiam
Psalmus
14
loquitur,
ut
nihil
prorsus
integrum
apud
ipsos
maneret.
Iam
hic
Deus
omnes
ordines
accusat.
Dicit
enim
reges
primo
loco
peccasse,
quia
non
tantum
deseruerint
ipsi
verum
Dei
cultu,
sed
aliis
autores
fuerint
defectionis,
vel
apostasiae.
Regibus
subnectit
proceres,
vel
consiliarios
:
postea
addit
sacerdotes
et
prophetas.
Et
certe
debuerant
reges
cum
suis
consiliariis
esse
quasi
alter
oculus,
sacerdotes
autem
et
prophetae
alter.
Duo
enim
oculi
in
vera
et
legitima
gubernatione
sunt
iudices
et
pastores
ecclesiae.
Propheta
autem
dicit
reges
et
consiliarios
fuisse
impios:
deinde
societate
criminis
implicitos
fuisse
sacerdotes
et
prophetas.
Hoc
autem
instar
prodigii
fuit,
videre
caecitatem
illam
et
amentiam
in
sacerdotibus,
quos
Deus
haereditario
iure
praefecerat
ecclesiae
suae
quasi
legis
suae
interpretes,
quemadmodum
dicitur
(Malac.
2,
7),
Labia
sacerdotis
custodient
scientiam,
et
legem
requirent
ex
ore
eius,
quia
nuntius
vel
legatus
Dei
exercituum
est.
Quum
autem
sacerdotes
in
officio
cessarent
vel
inscitia,
vel
ignavia,
Deus
substituit
prophetas
in
eorum
locum,
et
hoc
quasi
adminiculo
fulcire
voluit
ecclesiae
suae
ruinam.
Atqui
Ieremias
dicit
prophetas
quoque
similes
fuisse
sacerdotibus.
Notandus
est
diligenter
hic
locus,
quia
videmus
quas
sibi
delitias
multi
faciant,
dum
ecclesia
turbatur
dissidiis.
Putant
enim
hoc
modo
se
excusari,
si
abiiciant
omnem
curam
et
studium
pietatis:
et
multi
sibi
indulgent
in
hac
mollitie.
Quod
si
ita
teneri
fuissent
fideles
illo
tempore,
annon
millies
evanuisset
religio,
exstincta
prorsus
fuisset
atque
abolita
ex
ipsorum
cordibus?
Discamus
ergo
etiamsi
surgant
pseudoprophetae
et
|