9:279  279  RESPONSIO  ALTERA  280  iatorem)  habere  duas  voluntates,  et  aliud  dicere,  aliud  cogitare  atque  velle.  Itaque  nolumus  ei  credere  quippe  homini  bilingui,  bicordi,  bivolenti.  Item,  si  Deus  iubens  iustitiam,  vult  iniustitiam:  sequitur  ut  diabolus  iubens  iniustitiam,  velit  iustitiam.  Et  si  Deus,  aliud  volens  aliud  dicens,  tamen  non  peccat,  sequitur  ut  si  quis  homo  eum  in  hoc  imitetur  non  [pag.  13]  peccet:  nam  Deum  imitari  certe  vitiosum  nm  est  Itaque  licebit  sic  hominibus  praecipere:  Mentimini,  et  aliud  dicite,  aliud  in  pectore  gerite,  ut  similes  sitis  patri  vestro,  qui  aliud  dicit,  aliud  vult.  Quaerunt  item,  utra  voluntate  loquatur  Dominus  dum  iubet  suos  orare:  Fiat  voluntas  (Matth.  6,  10),  et:  Qui  facit  voluntatem  patris  mei  qui  est  in  coelis,  is  meus  frater,  et  soror,  et  mater  est  (Matth.  12,  50).  Item  Paulus:  Tu  Iudaeus  vocaris,  et  in  lege  acquiescis,  Deumque  iactas,  et  eius  voluntatem  nosti,  et  excellentia  approbas,  legemque  didicisti,  ete.  (Rom.  2,  17).  Certe  Me  Dei  voluntas,  quod  in  lege  praecipitur:  quae  voluntas  si  bona  est  (ut  certe  est)  necesse  est  ut  si  qua  huic  contraria  est,  mala  sit.  Quidquid  enim  bono  contrarium  est  malum  est.  Item  illud  Christi:  Quoties  volui  congregare  filios  tuos,  et  noluisti  (Luc.  13,  34)?  Certe  loquitur  Christus  de  aperta  voluntate,  quippe  quam  tot  modis  aperuerat.  Quod  si  habebat  aliam  Uli  contrariam,  tota  eius  vita  fuit  mera  hypocrisis:  id  quod  vel  cogitatu  horrendum  est.  Denique  dicunt:  Si  Deus  aliud  praecipit  quam  vult,  non  esse  duas  voluntates,  sed  mendacium:  nam  qui  se  velle  dicit  quod  non  vult,  mentitur:  et  verbis  tantum  praecipere,  non  est  velle,  sed  mentiri.  CONTRA  OCTAVUM  ET  NONUM.  In  octavo  et  nono  quaerunt  quid  igitur  sibi  velit  Moses  dum  scribit:  JEt  induravit  Pharao  cor  suum  (Exod.  7,  13  ete).  An  ita  interpretandum  est:  Induravit  Pharao  cor  suum,  hoc  est:  Induravit  Deus  cor  Pharaonis?  At  quidem  longe  violentius  erit  quam  si  dicas:  Induravit  Deus  cor  Pharaonis,  hoc  est:  Sivit  Deus  Pharaonem  [pag.  14]  in  cordis  sui  duritate  naturali,  quoniam  ei  Pharao  obedire  recusasset.  Deinde  de  illo  quaerunt:  Hodie  si  eius  vocem  audieritis,  nolite  indurare  corda  vestra  (Hebr.  3,  7  ss.).  Quod  si  ita  interpretere:  Nolit  Deus  indurare  corda  vestra,  erit  absurdissimum:  praeciperet  enim  hominibus  quod  esset  Dei.  Nam  si  Dei  est  indurare  corda,  non  potest  hominibus  praecipi  ut  corda  sua  vel  indurent,  vel  non  indurent:  non  magis  quam  ut  staturae  suae  addant  aut  detrahant  unum  cubitum.  CONTRA  DECIMUM.  Contra  decimum  sic  argumentantur:  Si  Satan  mendax  est  ex  imperio  Dei,  mendacem  esse,  iustum