55:279
279
EPIST.
PETRI
I
280
piorum
consolatio,
quod
cum
Christo
communicant:
idque
in
eum
finem,
ut
aliquando
gloriae
sint
consortes.
Semper
enim
considerandus
est
transitus
ille
a
cruce
ad
resurrectionem.
Sed
quia
hic
mundus
labyrintho
similis
est,
in
quo
nullus
malorum
exitus
iis
apparet,
Petrus
futuram
gloriae
Christi
revelationem
commemorat:
ac
si
diceret,
non
ideo
spernendam
esse,
quia
sit
nunc
abscondita
:
sed
exspectandum
esse
revelationis
diem.
Duplex
autem
gaudium
ponit,
alterum,
quo
iam
fruimur
in
spe:
alterum,
cuius
plenam
fruitionem
nobis
adferet
Christi
adventus.
Quia
prius
illud
cum
dolore
et
tristitia
mistum
est,
secundum
cum
exultatione
coniungit.
Neque
enim
gaudium
in
mediis
afflictionibus
imaginari
convenit,
quod
nos
omnis
molestiae
expertes
reddat:
sed
malorum
sensum
temperant
Dei
consolationes,
ut
simul
tamen
gaudeamus.
14.
Si
probris
afficimini.
Probrorum
meminit,
quoniam
plus
saepe
acerbitatis
in
se
habent
quam
bonorum
iactura,
vel
etiam
tormenta
et
cruciatus
corporis.
Itaque
nihil
est
quod
ingenuos
animos
magis
frangant.
Videmus
enim
multos
ad
ferendam
inopiam
fortes,
animosos
in
tormentis,
imo
ad
mortem
quoque
oppetendam
intrepidos,
ignominiae
succumbere.
Huic
malo
ut
occurrat
Petrus,
beatos
iuxta
Christi
sententiam
pronuntiat,
qui
probris
afficiuntur
ob
evangelium.
Quod
a
communi
hominum
sensu
abhorret.
Sed
causam
reddit:
quia
spiritus
Dei,
qui
idem
est
gloriae
spiritus,
super
eos
quiescit.
Quidam
disiunctim
legunt,
id
quod
g
l
o
r
i
a
e
est:
ac
si
dictum
esset,
gloria
et
spiritus
Dei.
Sed
illa
prior
lectio
ad
sensum
aptior
est,
et
quoad
linguae
proprietatem,
simplicior.
Ostendit
ergo
Petrus
hoc
nihil
obesse
piorum
felicitati,
si
quid
ignominiae
propter
Christi
nomen
sustineant:
quia
integram
nihilominus
gloriae
possessionem
retinent
coram
Deo,
dum
in
illis
habitat
spiritus,
qui
gloriam
secum
perpetuo
coniunctam
habet.
Ita
quod
carni
videtur
paradoxum,
spiritus
Dei
certo
sensu
in
eorum
animis
comprobat.
Secundum
ipsos
quidem.
Proximae
sententiae
confirmatio.
Significat
enim
debere
hoc
piis
sufficere,
quod
spiritus
Dei
illis
testatur,
beata
et
plena
gloriae
esse
probra
quae
Evangelii
causa
sustinent:
utcunque
reprobi
longe
aliud
moliantur.
Ac
si
diceret,
Potestis
secure
impiorum
contemnere
proterviam,
quia
intus
fixum
manet
apud
vos
gloriae
testimonium,
quod
vobis
reddit
Dei
spiritus.
Dicit
autem
s
p
i
r
i
t
um
Dei
probris
affici,
quia
ludibrio
habent
infideles
quidquid
nobis
ad
consolationem
suggerit
ac
dictat.
Atque
hoc
xaxa
Tzpolrityiv:
nam
utcunque
mundus
pro
sua
caecitate
nihil
m
probris
Christi
nisi
probrosum
cernat,
non
vult
piorum
oculos
falsa
hac
opinione
perstringi:
quia
potius
in
Deum
respicere
debeant.
Ita
non
dissimulat
quid
vulgo
sentiant
homines:
sed
arcanum
fidei
sensum,
|