29:276
tere,
et
ab
ipso
quodcunque
necessarium
erit
exspectare.
Multum
quidem
est
scire
ac
profiteri
Dei
oculos
ferri
in
eos
omnes
qui
ipsum
in
veritate
invocant,
verum
ut
singuli
fideles
sese
discant
coram
ipso
abiicere,
et
hoc
sacrificium
sciant
ipsi
uni
Deo
deberi,
hoc
nominatim
ab
ipsis
requiritur,
ut
si
Deum
proximum
ad
suos
in
rebus
incertis
invandos
experiri
volunt,
precibus
illum
interpellent,
et
velut
oculis
suam
egestatem
et
inopiam
subiiciant.
Minime
quidem
quasi
rerum
nostrarum
ignaro
et
nescio,
sed
ut
aperte
profiteamur
nos
ab
eius
unius
bonitate
pendere,
sine
qua
futurum
est
ut
omnium
egeni
iaceamus:
atque
etiam
ne
ut
solent
profani
homines,
eum
invocemus.
Itaque
Annam
simul
illa
duo
coniungere
preces
et
exauditionem
videmus,
quum
ait,
Deus
exaudivit
me,
nam
ego
illum
invocavi.
Potuisset
sane
Deus
etiam
illi
non
petenti
largiri
quae
eius
precibus
dedit:
sic
enim
plerumque
solet
suam
erga
nos
munificentiam
atque
bonitatem
patefacere,
ut
nobis
etiam
quid
utile
sit
ac
necessarium
ignorantibus,
tamen
sponte
et
liberaliter
donet,
atque
abunde
subministret.
Verum
in
hac
re
nostrum
omne
studium
est
collocandum,
ut
Deum
sedulo
in
qualibet
inopia
constituti
precemur,
quo
non
irritas
fuisse
nostras
preces
deinceps
experiamur.
Digna
sane
observatione
doctrina,
qua
nimirum
non
modo
nos
ad
Deo
gratias
pro
acceptis
ab
ipso
beneficiis
agendas,
sed
etiam
ad
precum
assiduitatem
incitari
par
est.
Porro
quum
a
Deo
nos
exauditos
scimus,
quantae
ingratitudinis
rei
futuri
sumus,
nisi
gratias
illi
studiose
agamus?
Adde,
nobis
etiam
id
esse
in
posterum
certissimum
testimonium,
quum
non
frustra
fuisse
Deum
a
nobis
invocatum
re
ipsa
experti
sumus,
ut
sine
metu
freti
eius
bonitate
ad
illum
veniamus,
et
quotiescunque
necessitas
postularit
confugiamus.
Davidis
satis
notae
preces,
et
fides
qua
se
in
Dei
conspectum
venturum,
bonitate
ipsius
fretum,
gloriatur.
Et
sane
non
nisi
gratiam
divinam
expertis
patet
ad
Deum
aditus,
cuius
alioquin
conspectus
terrori
potius
quam
solatio
sit
futurus.
Quum
vero
Deus
experientia
fecit
nobis
testatum
preces
nostras
esse
fidei
fructus,
tunc
maximum
in
omnem
vitam
illum
invocandi,
ac
precibus
nostris
sollicitandi
cum
spe
exauditionis
argumentum
habemus.
Et
hactenus
quidem
de
hac
nominis
impositione
ab
Anna
facta,
et
causa
illius
dictum
esto.
Multos
vero
videas
istiusmodi
nomina
filiis
imponere,
sed
incogitantes,
et,
ut
quod
res
est
dicam,
illa
potius
profanantes.
Quare
danda
nobis
opera,
ut
si
qui
natis
sibi
liberis
istiusmodi
nomina
velint
imponere,
Deum
precentur,
ut
liberi
olim
eos
imitentur
quorum
nomine
insigniuntur,
quo
sese
totos
Dei
cultui
toto
vitae
curriculo
dedicent.
Praeterera
supplices
a
Deo
hanc
gratiam
effla-
|