[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:275  275  EPIST.  PETRI  I  276  sicuti  crapulae  et  somnii  indulgentia  gravatur  corpus  ne  sit  ad  officia  sua  expeditum:  ita  vanae  huius  mundi  curae  aut  delitiae  mentem  inebriant,  redduntque  somnolentam.  Quum  addit  ad  precandum,  vel  ad  preces,  maxime  necessarium  exercitium  designat,  in  quo  fideles  praesertim  occupari  decet,  quum  tota  eorum  fortitudo  a  Domino  pendeat:  ac  si  diceret,  quando  nimium  a  vobis  infirmi  estis,  petite  a  Domino  ut  vos  confirmet.  Interea  vicissim  admonet,  serio  non  perfunctorie  precandum  esse.  8.  Ante  omnia.  Caritatem  in  primis  commendat,  quia  vinculum  sit  perfectionis.  Et  intentam  esse  iubet,  aut  vehementem,  quod  idem  est  :  quia  quisque  amore  sui  ultra  modum  fervens,  alios  frigide  amat.  Commendat  autem  eam  a  fructu:  quia  innumera  peccata  sepeliat  :  quo  nihil  es  t  optabilius.  Est  autem  ex  Solomone  haec  sumpta  sententia,  cuius  verba  sunt  Proverb.  10,  12,  odium  convicia  detegit  :  caritas  autem  operit  multitudinem  peccatorum.  Quid  velit  Solomon  satis  clarum  est.  Membra  enim  antitheseos  inter  se  respondent.  Quum  itaque  priore  membro  dicat  odium  in  causa  esse  ut  mutuo  se  traducant  ac  infament  homines,  et  quidquid  probri  est  ac  dedecoris,  in  medium  proferant:  sequitur  tribui  caritati  contrarium  effectum:  nempe  quod  dum  inter  se  amant  homines,  benigne  et  humaniter  multa  invicem  condonant:  unde  fit  ut  sepultis  ultro  citroque  vitiis,  alter  alterius  honorem  salvum  esse  cupiat.  Hac  ratione  suam  exhortationem  confirmat  Petrus,  quod  nihil  ipsis  utilius  sit,  quam  fovere  mutuam  caritatem.  Quis  enim  non  multis  vitiis  laborat?  Proinde  venia  opus  habent  omnes,  et  nemo  est  qui  non  sibi  parci  cupiat.  Hoc  singulare  bonum  nobis  affert  caritas,  dum  inter  nos  viget,  ut  innumera  mala  oblivione  contegantur.  Contra,  ubi  fraenum  odio  laxatur,  necesse  est  ut  homines  invicem  mordendo  et  lacerando,  se  consumant:  quemadmodum  Paulus  dicit  (Galat.  5,  15).  Et  notandum  est  quod  non  pauca  tantum  peccata  obtegi  tradit  Solomon,  sed  multitudinem,  iuxta  Christi  sententiam,  qua  iubet  ignoscere  fratribus  septuagies  septies  (Matth.  18,  22).  Caeterum  quo  pluribus  peccatis  medetur  caritas,  eo  latius  patet  eius  utilitas  ad  conservationem  humani  generis.  Hic  simplex  est  verborum  sensus.  Unde  apparet  quam  ridiculi  sint  papistae,  qui  suas  satisfactiones  elicere  hinc  volunt:  quasi  eleemosynae,  et  alia  caritatis  officia,  compensationis  loco  sint  apud  Deum  in  delendis  peccatis.  Crassam  eorum  inscitiam  obiter  notasse  sufficiat:  quia  in  re  perspicua  pluribus  disputare  supervacuum  foret.  9.  Invicem  hospitales.  Postquam  in  genere  adhortatus  est  ad  caritatem,  unum  eius  officium  specialiter  commemorat.  Erat  illo  tempore  in  usu  communi  hospitalitas,  et  sacra  quodammodo  species  humanitatis  fuit  habita,  ut  alibi  diximus.  Iubet  ergo  ut  eam  mutuo  exerceant:  ne  quis  ab  aliis   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci