55:275
275
EPIST.
PETRI
I
276
sicuti
crapulae
et
somnii
indulgentia
gravatur
corpus
ne
sit
ad
officia
sua
expeditum:
ita
vanae
huius
mundi
curae
aut
delitiae
mentem
inebriant,
redduntque
somnolentam.
Quum
addit
ad
precandum,
vel
ad
preces,
maxime
necessarium
exercitium
designat,
in
quo
fideles
praesertim
occupari
decet,
quum
tota
eorum
fortitudo
a
Domino
pendeat:
ac
si
diceret,
quando
nimium
a
vobis
infirmi
estis,
petite
a
Domino
ut
vos
confirmet.
Interea
vicissim
admonet,
serio
non
perfunctorie
precandum
esse.
8.
Ante
omnia.
Caritatem
in
primis
commendat,
quia
vinculum
sit
perfectionis.
Et
intentam
esse
iubet,
aut
vehementem,
quod
idem
est
:
quia
quisque
amore
sui
ultra
modum
fervens,
alios
frigide
amat.
Commendat
autem
eam
a
fructu:
quia
innumera
peccata
sepeliat
:
quo
nihil
es
t
optabilius.
Est
autem
ex
Solomone
haec
sumpta
sententia,
cuius
verba
sunt
Proverb.
10,
12,
odium
convicia
detegit
:
caritas
autem
operit
multitudinem
peccatorum.
Quid
velit
Solomon
satis
clarum
est.
Membra
enim
antitheseos
inter
se
respondent.
Quum
itaque
priore
membro
dicat
odium
in
causa
esse
ut
mutuo
se
traducant
ac
infament
homines,
et
quidquid
probri
est
ac
dedecoris,
in
medium
proferant:
sequitur
tribui
caritati
contrarium
effectum:
nempe
quod
dum
inter
se
amant
homines,
benigne
et
humaniter
multa
invicem
condonant:
unde
fit
ut
sepultis
ultro
citroque
vitiis,
alter
alterius
honorem
salvum
esse
cupiat.
Hac
ratione
suam
exhortationem
confirmat
Petrus,
quod
nihil
ipsis
utilius
sit,
quam
fovere
mutuam
caritatem.
Quis
enim
non
multis
vitiis
laborat?
Proinde
venia
opus
habent
omnes,
et
nemo
est
qui
non
sibi
parci
cupiat.
Hoc
singulare
bonum
nobis
affert
caritas,
dum
inter
nos
viget,
ut
innumera
mala
oblivione
contegantur.
Contra,
ubi
fraenum
odio
laxatur,
necesse
est
ut
homines
invicem
mordendo
et
lacerando,
se
consumant:
quemadmodum
Paulus
dicit
(Galat.
5,
15).
Et
notandum
est
quod
non
pauca
tantum
peccata
obtegi
tradit
Solomon,
sed
multitudinem,
iuxta
Christi
sententiam,
qua
iubet
ignoscere
fratribus
septuagies
septies
(Matth.
18,
22).
Caeterum
quo
pluribus
peccatis
medetur
caritas,
eo
latius
patet
eius
utilitas
ad
conservationem
humani
generis.
Hic
simplex
est
verborum
sensus.
Unde
apparet
quam
ridiculi
sint
papistae,
qui
suas
satisfactiones
elicere
hinc
volunt:
quasi
eleemosynae,
et
alia
caritatis
officia,
compensationis
loco
sint
apud
Deum
in
delendis
peccatis.
Crassam
eorum
inscitiam
obiter
notasse
sufficiat:
quia
in
re
perspicua
pluribus
disputare
supervacuum
foret.
9.
Invicem
hospitales.
Postquam
in
genere
adhortatus
est
ad
caritatem,
unum
eius
officium
specialiter
commemorat.
Erat
illo
tempore
in
usu
communi
hospitalitas,
et
sacra
quodammodo
species
humanitatis
fuit
habita,
ut
alibi
diximus.
Iubet
ergo
ut
eam
mutuo
exerceant:
ne
quis
ab
aliis
|