6:274
rum
literis
proderetur,
quo
integra
ad
posteros
perveniret.
Qua
enim
alia
de
causa
et
legem
et
prophetias
scriptis
mandari
voluit,
nisi
ut
ad
perpetuam
memoriam
exstaret
certa
doctrina,
quam
sequi
omnes
aetates
deberent?
Nam
quae
est
hominum
hinc
levitas
et
inconstantia,
inde
novandi
audacia
et
libido,
novam
subinde
religionis
formam
appeterent,
nisi
certis
finibus
doctrinae,
quasi
septis
quibusdam,
continerentur.
Clamat
Dominus:
Ego
idem
sum
semper,
et
non
mutor
(Mal.
3,
6).
Verum
id
parum
prodesset,
nisi
eius
stabilitatem
cernerent
homines
in
verbo,
velut
in
speculo:
ut
dum
stabiles
illic
perstant,
Deo
suo
adhaereant
sine
ulla
mutatione.
Ergo
de
apostolorum
doctrina
factum
est,
ut
ante
de
prophetiis.
Non
omnes
quidem
conciones
ad
verbum
exceptae1)
sunt,
sed
in
summam
tamen
fideliter
redactum
est
totum
eorum
evangelium:
quae
ad
plenum
sufficere
nobis
posset.
Ergo
multifariam
multisque
modis
loquutus
est
olim
Deus
per
prophetas
:
postremum
in
dilecto
filio
suo,
novissimis
diebus
(Hebr.
1,
1).
Cur
novissimi
dies
vocantur
[pag.
58]
a
Christi
revelatione?
Nempe,
quia
postremum
loquutus
est
Deus.
Per
quem?
per
filium.
Quid
loquutus
est?
Id
ut
sciamus,
ad
patrum
traditionem
nos
Pighius
amandat.
Dico
in
scriptis
apostolicis
contineri:
quemadmodum
Ioannes
scribere
se
testatur,
ut
qui
legunt,
habeant
vitam
aeternam
(Ioann.
20,
31).
Ergo
neque
Pauli,
neque
alterius
cuiuspiam
privatim
evangelium
nunc
habemus,
sed
illud
vocamus
catholicae
ecclesiae
evangelium,
quod
in
literas
redactum
Deus
pro
verbo
suo
consignavit.
Quod
autem
suam
praedicationem,
et
illud
quod
ipse
tradiderat
evangelium
nominatim
Paulus
aliquoties
commendat,
ea
causa
facit,
ut
puram
et
germanam
Christi
doctrinam
a
fictitio
pseudoapostolorum
evangelio
discernat.
Nam
et
illi
Christum
praedicare
se
iactabant:
quum
eius
interea
nomine
abuterentur
ad
veritatem
adulterandam.
Oportuit
ergo
purum
et
sincerum
evangelium
singulari
aliqua
nota
designari,
ne
pro
Christi
verbo
fideles
pseudoapostolorum
figmenta
susciperent.
Verum
Irenaeus,
Tertullianus,
Origenes,
quum
de
dogmatibus
certamen
haberent
cum
haereticis,
non
ad
scripturas,
sed
ad
ecclesiae
traditionem
provocarunt.
Perinde
agit
Pighius,
ac
si
sepultos
apud
se
haberet
eorum
libros,
ne
tam
aperti
mendacii
eorum
lectione
convinceretur.
Fateor
equidem
et
eam
ab
ipsis
proferri
in
medium,
ut
eius
autoritate
causam
suam
stabiliant,
et
de
ea
honorificam
facere
mentionem.
Sed
inspicienda
est,
tum
ratio,
tum
circumstantia
temporum,
tum
etiam
modus
et
temperamentum
quo
utuntur.
Negotium
erat
1)
Princeps
et
Gallasius
habent:
excerptae;
Gallus:
recueillis.
18
|