[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:274  Ut  iudicentw.  Aliorum  expositiones  omitto,  quia  mihi  videntur  a  mente  apostoli  procul  remotae.  Hoc  enim  (meo  iudicio)  per  anticipationem  dictum  est:  quia  obiici  poterat,  nullum  exstare  evangelii  erga  mortuos  profectum,  quos  minime  restituit  in  vitam.  Partem  huius  obiectionis  concedit  Petrus:  sic  tamen,  ut  salute  a  Christo  parta  non  priventur.  In  priore  itaque  membro  quum  dicit,  ut  iudicentur  carne  secundum  homines,  concessio  est:  ac  Iudicari  hic  pra  damnari  capitur,  ut  saepe  alias  :  Caro  autem  pro  externo  homine:  ut  sit  sensus,  quamvis  secundum  rationem  mundi,  interitum  patiantur  mortui  in  carne  sua:  et  damnati,  quoad  externum  hominem,  habeantur:  vivere  tamen  apud  Deum  non  desinunt,  idque  spiritu:  quia  Christus  eos  spiritu  suo  vivificat.  Nunc  addendum  quod  Paulus  ad  Rom.  cap.  8,  10,  docet,  spiritum  esse  vitam:  ac  proinde  futurum  ut  mortis  reliquias,  quae  adhuc  haerent  in  nobis,  tandem  absorbeat.  Summa  est,  utcunque  deterior  sit  mortuorum  conditio  in  carne  secundum  homines,  sufficere  tamen  quod  eos  spiritus  Christi  vivificat,  qui  aliquando  eos  ad  perfectionem  vitae  adducet.  7.  Porro  omnium  finis.  Tametsi  audiunt  fideles,  alibi  quam  in  mundo  suam  felicitatem  esse:  quia  tamen  diu  se  victuros  putant,  haec  prava  imaginatio  pigros,  imo  socordes  reddit,  ne  studia  sua  applicent  ad  regnum  Dei.  Quamobrem  apostolus  ut  eos  excitet  a  sopore  carnis,  admonet,  propinquum  esse  rerum  omnium  finem.  Quo  significat  non  desidendum  esse  in  hoc  mundo,  unde  paulo  post  migrare  nos  oporteat.  Quamquam  non  de  privato  tantum  cuiusque  fine  loquitur,  sed  de  universa  mundi  reparatione:  ac  si  diceret,  venturum  brevi  Christum  qui  finem  omnibus  imponet.  Non  mirum  igitur  si  nos  obruant  mundi  curae,  sopitosque  teneant:  si  oculos  perstringat  praesentium  rerum  adspectus:  quia  omnes  fere  nobis  aeternitatem  in  mundo  promittimus  :  saltem  nunquam  finis  venit  in  mentem.  Quod  si  auribus  nostris  insonaret  Christi  tuba,  sensus  omnes  nostros  acriter  percelleret,  neque  ita  torpere  pateretur.  Caeterum  obiici  posset,  longam  aetatum  seriem  fluxisse  ex  quo  hoc  scripsit  Petrus,  necdum  tamen  finem  conspici.  Respondeo,  nobis  ideo  longum  videri  tempus,  quia  longitudinem  metimur  caducae  huiusce  vitae  spatiis:  verum  si  in  perpetuitatem  futurae  vitae  respicere  possemus,  multa  saecula  nobis  instar  momenti  fore:  quemadmodum  et  proxima  epistola  dicet.  Praeterea  tenendum  est  illud  principium,  ex  quo  semel  apparuit  Christus,  nihil  fidelibus  relictum  esse,  nisi  ut  suspensis  animis  semper  ad  secundum  eius  adventum  intenti  essent.  Vigilantia  et  sobrietas,  ad  quas  eos  hortatur,  mentis  sunt  potius  quam  corporis,  meo  iudicio.  Congruunt  enim  haec  verba  cum  illis  Christi  (Matth.  25,  13):  Vigilate,  quia  nescitis  diem  neque  horam.  Nam  18  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci