41:273
273
IN
DANIELEM.
CAP.
XI.
274
efferrent
proprias
suas
virtutes
et
fingerent
pro
sua
libidine
quoslibet
deos.
Omitto
quod
dicit
Plutarchus.
Neque
enim
puto
ad
praesentem
locum
spectare.
In
Problematis
dicit
nefas
fuisse
proferre
nomen
dei,
in
cuius
patrocinio
et
tutela
erat
romana
civitas,
et
dicit
Valerium
Soranum
evanuisse,
quoniam
effutiverat
nomen
illius
dei,
sive,
inquit,
masculus
sit,
sive
femina,
haec
enim
sunt
eius
verba.
Et
addit
rationem,
quod
scilicet
magicis
incantationibus
uti
solerent
in
colendo
illo
deo,
quisquis
fuerit.
Scimus
bonam
deam
apud
ipsos
fuisse
in
praecipuo
honore.
Quaenam
fuerit
illa
dea,
incognitum
erat
viris:
mulieres
tantum
ingrediebantur
summi
pontificis
domum,
et
illic
colebant
sua
orgia.
Et
in
quem
finem?
Quaenam
ilia
erat
bona
dea?
Nempe
semper
erat
deus
Maozim,,
hoc
est,
deus
fortitudinum,
quia
nullus
erat
deus
Romanis,
nisi
penes
ipsos:
ita
ut
sibi
erigerent
altaria,
et
immolarent
omnes
victimas
suae
felicitati
et
fortunae,
et
hoc
modo
obstringerent
suo
imperio
deos
ipsos,,
quibus
in
speciem
et
fallaciter
tribuebant
aliquid
honoris.
Nihil
ergo
in
his
verbis
coactum
est,
ubi
dicit
angelus,
Non
intelliget
ad
deos
patrum
suorum,
id
est,
non
sequetur
usitatum
omnium
gentium
morem,
ut
retineat
superstitiosos
cultus
errore
et
inscitia.
Nam
Graeci
quantumvis
acuti
essent,
tamen
non
audebant
quidquam
movere
in
religione
aut
verba
facere.
Scimus
enim
hoc
fuisse
illis
fixum,
colendos
esse
deos,
qui
a
maioribus
essent
traditi.
Romani
autem
ausi
sunt
non
modo
libere,
sed
etiam
petulanter
conspuere
adversus
omnes
religiones,
et
inducere,
quantum
in
se
erat,
atheismon.
Ideo
dicit
angelus
non
fore
attentos
ad
deum
patrum
suorum.
Quare?
Nam
se
ipsos
respicient,
et
nulla
erit
deitas,
nisi
in
fiducia
propriae
fortitudinis.
Quantum
ad
desiderium
mulierum
spectat,
sic
interpretor,
per
synecdochen
hic
notari
barbaros
illorum
mores.
Nam
amor
mulierum
in
scriptura
accipitur
pro
singulari
amore.
Deus
enim
indidit
hunc
affectum
et
viris
et
mulieribus,
ut
quamdiu
retinent
aliquam
guttam
humanitatis,
maneant
etiam
inter
se
coniuncti.
Unde
etiam
dicitur
David
dilexisse
Ionathan
supra
amorem
mulierum,
vel
prae
amore
mulierum
(2.
Sam.
1,
26).
Illic
non
certe
perstringitur
foedus,
aut
turpis
amor
Davidis
erga
Ionathan.
Scimus
enim
quam
caste
illum
amplexus
fuerit,
sed
amor
mulierum
quemadmodum
dixi
xat'
ifyyty,
id
est,
per
excellentiam
ponitur
pro
amore
eximio.
Quum
igitur
Deus
in
natura
et
in
societate
humani
generis
instituerit
hoc
acerrimum
amoris
vinculum
inter
coniuges,
non
mirum
est,
si
per
synecdochen
tota
humanitas
et
eius
officia
comprehenduntur
sub
hac
voce.
Perinde
igitur
est
ac
si
diceret
angelus,
regem
hunc
de
quo
vaticinatur
fore
impium
et
sacrilegum,
ut
omnes
deos
contemnere
audeat:
deinde
fore
immanem,
ita
ut
nullum
caritatis
officium
cu-
Calvini
opera.
Vol.
XLI.
|