[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


29:272  prae  se  ferre,  ac  non  potius  adversus  accusatores  ferociter  insurgere,  magnasque  lites  intentare?  Impatienter  enim  vel  unum  verbum  paulo  acerbius  ferimus:  quin  imo  licet  revera  simus  rei,  tamen  recalcitramus  admoniti.  Quid  ergo  futurum  est  nobis,  qui  quum  Deum  et  angelos  testes  habeamus,  tamen  iustitiam  nostram  in  illorum  conspectu  tueri  non  verebimur?  Id  experientia  satis  compertum  est:  nihil  non  audentibus  iis  quorum  fama  sinistro  dicto  laesa  fuerit  Nihil  quidem  impedit  quominus  nostram  innocentiam  apud  homines  tueamur,  quod  olim  sanctos  illos  viros  Abrahamum,  Iacobum  et  alios  fecisse  conspicimus  :  at  non  ideo  tamen  in  iras  exsurgendum,  si  vel  innocentes  de  re  aliqua  accusemur.  Exemplo  nobis  igitur  haec  mulier  esto,  quae  pontifici  Heli,  licet  lacessita,  non  tamen  responsat.  Magnum  enim  erat  ebrietatis  accusari,  verum  tamen  intra  modestiae  sese  fines  continuit.  Norat  enim  illum,  a  Deo  in  pontificiam  dignitatem  evectum,  hanc  autoritatem  obtinere,  labentes  arguendi  :  et  hanc  populi  regendi  sui  rationem  Deum  usque  ad  Christi  adventum  instituisse.  Ac  deiuceps  videbimus  Annam,  Dominum  nostrum  Iesum  Christum,  etsi  nondum  mundo  patefactum,  fide  esse  contemplatam.  Unde  vero,  quaeso,  tanta  in  muliere  modestia,  ut  a  sacerdote  temulentiae  accusata,  patienter  iniuriam  ferat,  ac  sola  depulsione  iniuriae  contenta  sit,  quod  eum  falli  dicat?  Quare  discamus,  immerito  licet  accusatis,  non  licere  tamen  exasperari  et  effervere  in  iras:  sed  innocentiam  nostram  nos  testari  ac  notam  facere:  adeoque  ab  omni  vindictae  cupiditate  vacuos  precari  etiam  pro  iis  qui  nos  iniuria  afficiunt  oportere.  Vicissim  vero  laude  digna  est  in  Heli  sacerdote  modestia  tam  placide  Annae  excusationi  acquiescente,  erroremque  suum  agnoscente.  Nam  de  Anna  male  sensisse  multum  erat,  at  temulentiae  verbis  increpasse  longe  gravius.  Quare  quum  placide  Annae  responsionem  excipit,  errorem  agnoscit,  ac  quodammodo  veniam  etiam  deprecatur,  neque  levitatis  aut  temeritatis  notam  metuit:  multis  apparet  dissimilis,  qui  in  dignitatis  aliquem  evecti  gradum,  ne  simplicissimam  quidem  responsionem  admittunt,  et  centies  erroris  convicti,  atque  illatae  contumeliae  rei,  tamen  illa  dissimulari  volunt,  neque  ad  fatendum  errorem  veniamque  deprecandam  ulla  ratione  possunt  adduci.  Quare  quod  in  Heli  pontifice  modestiae  exemplum  nobis  proponitur,  tanto  diligentius  est  considerandum,  et  memoria  dignius  quanto  rarius.  Nam  quum  Annam  valere,  et  in  pace  abire  iubet,  eo  ipso  sese  accusat,  et  crimine  obiecto  ipsam  liberat:  atque  se  excusationem  ipsius  admittere,  ac  proinde  temere  sic  loquutum  profitetur.  Quin  etiam  iniuriam  expiare  videtur,  coniunctis  suis  cum  Anna  votis  et  precibus:  ut  quamprius  sanctuario  pellere  volebat,  eandem  sibi  precum  et  orationum  magistram  se-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci