6:271
RESPONSIO
CONTRA
PIGHIUM
(Rom.
10,
17).
Sic
enim
loquendo,
non
modo
veram
et
certam,
sed
unicam
facit
regulam
fidei.
Verum
ubi
cum
haereticis
est
certamen,
non
multum,
inquit,
cum
scriptura
proficias:
quam
totam
illis
promptum
est
eludere.
Iterum
mihi
respondeat,
quid
mutationis
acciderit,
ex
quo
Paulus
verbum
Dei
gladium
spiritualem
vocabat,
quo
totus
Satan
opprimeretur
(Ephes.
6,
17).
Si
adversus
haereticorum
omnium
caput
gladius
est
victor
ac
triumphalis,
qui
fit,
ut
adversus
membra
retusum
sit,
et
quasi
arundineum
telum?
Et
ubi
erit
vis
illa
penetrandi,
quae
illi
alibi
tribuitur,
ut
pertingat
usque
ad
divisionem
animae
et
spiritus,
discernat
cogitationes
cordis,
ete
(Hebr.
4,
12)?
Respondeat
etiamnum
mihi
Pighius,
perpetuumne
sit
elogium
hoc,
an
unius
tantum
aetatis:
omnis
scriptura
divinitus
inspirata,
utilis
est
ad
docendum,
ad
redarguendum,
ad
corrigendum,
ad
instituendum,
ut
integer
sit
homo
Dei
(2
Tim.
3,
16).
Hic
etiam
caput
movebit:
quasi
non
providerit
spiritus
sanctus,
qualis
futura
esset
haereticorum
vafrities
in
torquendis
ac
depravandis
scripturis.
Verum
cui
persuadeat
se
Deo
sapientiorem
esse?
Quod
si
nunc
quoque
negare
pergat,
sufficere
scripturam
ad
haereticos
arguendos,
quid
aliud
superest,
quam
cum
anathemate
illum,
tanquam
professum
et
pertinacem
veritatis
hostem
ablegare?
Nec
aliud
eo
loco
profert
Paulus,
quam
quod
usu
ipso
didicerat.
Nam
quum
adversus
Iudaeos,
quamlibet
duros
et
pervicaces,
disputaret,
non
aliunde
sumebat
arma,
si
verum
refert
Lucas
(Act.
17,
2).
Denique
ubi
diu
multumque
fuerit
disputatum,
hic
est
lapis
lydius,
ad
cuius
examen
exigendae
sunt
omnes
doctrinae.
Laudat
enim
spiritus
[pag.
54]
sanctus
Thessalonicenses,
qui
quum
recepissent
cum
omni
promptitudine
verbum,
investigabant
ex
scripturis,
an
haec
ita
se
haberent
(ibid.
vers.
l
l
)
.
Certe
aut
non
est
legitimum
scripturae
examen
ad
probandas
doctrinas,
aut
certa
perspicuaque
inde
fidei
definitio
haberi
potest.
Praeclare
Augustinus,
ubi,
inquit,
de
re
obscura
disputatur,
non
adiuvantibus
divinarum
scripturarum
certis
clarisque
documentis,
cohibere
se
debet
humana
praesumptio,
nihil
faciens,
in
alteram
partem
declinando.
Huic
sententiae
quis
erit
locus,
si
non
firmam
ac
constantem,
nullisque
machinis
expugnabilem
in
scripturis
certitudinem
habeat
Dei
veritas?
Itaque
postea
concludit,
credere
se,
nihil
ad
salutem
necessarium
esse
cognitu,
quod
non
habeat
clarissimam
in
scripturis
approbationem.
Nunc
sancti
viri
imperitiam
subsannet
Pighius,
quod
disputando
non
assuetus,
ita
rem
habere
falso
putaret.
Atqui
hoc
scribebat
iam
senex,
quum
toto
vitae
curriculo,
continuis
adversus
varios
haereticos
certaminibus
paene
detritus,
experientia
satis
teneret,
quantum
et
ad
docendum
et
ad
pugnandum
valeant
scripturae.
|