55:270
est
in
carne,
destitit
a
peccato:
2.
ne
amplius
hominum
concupiscentiis,
sed
voluntati
Dei,
quod
residuum
est
temporis
in
carne,
vivat.
3.
Satis
enim
nobis
est
quod
anteacto
vitae
tempore
voluntatem
gentium
patraverimus,
quum
ambularemus
in
lasciviis,
concupiscentiis,
vinolentiis,
comessationibus,
potationibus,
et
nefariis
idololatriis.
4.
Quod
illis
videtur
insolens,
quod
non
concurratis
in
eandem
luxus
pro'
fusionem,
ideoque
male
loquuntur:
5.
qui
reddituri
sunt
rationem
ei
qui
paratus
est
iudicare
vivos
et
mortuos.
1.
Christus
igitur,
ete.
Quum
nuper
Christum
proponeret,
tantum
de
crucis
tolerantia
disserebat:
nam
interdum
crux
mortificatio
vocatur,
quia
afflictionum
exercitiis
corrumpitur
homo
exterior,
caro
etiam
nostra
domatur.
Nunc
autem
altius
conscendit:
tractat
enim
de
totius
hominis
reformatione.
Duplicem
hanc
mortis
Christi
similitudinem
scriptura
nobis
commendat:
nempe
ut
illi
configuremur
in
probris
et
aerumnis:
deinde
ut
nobis
mortui,
et
extincto
veteri
homine,
renovemur
in
spiritualem
vitam.
Tametsi
non
simpliciter
considerandis
est
nobis
Christus
tanquam
exemplum,
ubi
de
carnis
mortificatione
agitur:
sed
spiritu
eius
vere
inserimur
in
eius
mortem,
ut
ipsa
in
nobis
sit
efficax
ad
crucifigendam
carnem
nostram.
In
summa,
sicuti
Petrus
in
fine
proximi
capitis,
nos
Christi
exemplo
hortatus
est
ad
patientiam,
quia
mors
illi
transitus
ad
vitam
fuerit:
ita
nunc
ex
eadem
morte
ducit
altiorem
doctrinam,
quod
scilicet
carni
et
mundo
nos
mori
oporteat.
Sicuti
ad
Romanos
capite
6,
ubi
fusius
hoc
argumentum
prosequitur
Paulus.
Ideo
dicit
armamini,
significans,
vere
et
efficaciter
nos
invictis
armis
instrui
ab
subigendam
carnem,
si
vim
mortis
Christi
percipimus
ut
decet.
Quod
scilicet
qui
passus.
Particulam
8tt
non
puto
hic
notare
causam,
sed
potius
expositive
capi.
Declarat
enim
Petrus
quaenam
sit
illa
cogitatio
qua
mors
Christi
nos
armat:
nempe
quod
abolitum
peccati
regnum
in
nobis
esse
debeat,
ut
Deus
in
vita
nostra
reget.
Male
Erasmus,
meo
iudicio:
qui
vertit
patiebatur,
ad
Christum
referens.
Nam
est
indefinita
oratio,
quae
generaliter
ad
omnes
pios
extenditur:
atque
omnino
eundem
habent
sensum
haec
verba,
quem
illa
Pauli
ad
Romanos
cap.
6,
7,
Qui
mortuus
est,
iustificatus
est,
vel
absolutus
a
peccato.
Uterque
enim
apostolus
significat,
ex
^uo
mortui
sumus
in
carne,
nihil
esse
nobis
amplius
cum
peccato
negotii,
ut
vigeat
in
nobis,
ac
suam
vim
in
vita
nostra
exerceat.
Obiici
tamen
poterit,
improprie
hic
loqui
Petrum,
dum
nos
in
eo
conformes
Christo
facit,
quod
in
carne
patimur.
Certum
enim
est,
nihil
fuisse
in
Christo
vitiosum
quod
corrigi
debuerit.
Verum
facilis
est
solutio*
|