[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:270  facere  et  obtemperare:  nec  ullam  esse  exceptionem  quin  debeamus  nos  fratribus  accommodare,  ubi  secundum  Dei  verbum  in  illorum  aedificationem  id  possumus.  Duae  ergo  hic  sunt  propositiones,  quod  nostro  ipsorum  iudicio  non  contenti,  nostris  cupiditatibus  non  acquiescentes  debemus  ubique  dare  operam  et  contendere,  quo  fratribus  nostris  satisfiat.  Altera,  quod  dum  volumus  nos  proximis  accommodare,  in  Deum  respicere  debemus,  ut  finis  noster  sit  illorum  aedificatio.  Nam  maior  pars  aliter  placari  nequit  quam  si  eorum  libidini  indulgeas.  Quod  si  gratiam  apud  plurimos  inire  velis,  non  tam  curanda  erit  eorum  salus,  quam  mos  gerendus  eorum  stultitiae:  nec  quid  expediat,  respiciendum  erit,  sed  quid  in  suam  perniciem  appetant.  Non  ergo  studendum  est  ut  illis  placeas,  quibus  nihil  nisi  malum  adlubescit.  t  3.  Et  enim  Christus  non  placuit  sibi  ipsi.  Si  aequum  est,  servum  nihil  recusare  quod  Dominus  in  se  suscipiat,  valde  absurdum  foret,  velle  nos  eximere  ab  hac  necessitate  tolerandae  alienae  infirmitatis,  cui  subiecit  se  Christus,  quo  rege  ac  domino  gloriamur.  Ille  enim  omisso  sui  respectu,  se  totum  huic  studio  dedidit.  Nam  in  illum  vere  competit  quidquid  canit  Vates  Psal.  69,  10.  Inter  alia  autem  hoc  quoque  ponit,  quod  zelus  domus  Dei  ipsum  exedent,  et  opprobria  opprobrantium  Deo  super  ipsum  ceciderint.  Quo  significat,  tanto  fervore  gloriae  Dei  aestuasse,  tanto  desiderio  regni  eius  promovendi  fuisse  correptum,  ut  oblitus  sui  hac  una  cogitatione  quasi  absorberetur  :  ita  se  Domino  devovisse,  ut  discinderetur  animo,  quoties  sacrum  eius  nomen  patere  impiorum  maledicentiae  videret.  Quamquam  secunda  illa  pars,  de  opprobriis  Dei,  bifariam  intelligi  potest:  vel  quod  non  secus  fuerit  affectus  contumeliis,  quae  Deo  inserebantur,  quam  si  eas  in  se  ipse  pertulisset:  vel  quod  non  secus  ipsi  doluerit  videre  Deo  iniuriam  irrogari  quam  si  ipse  autor  exstitisset.  Quod  si  regnet  in  nobis  Christus,  ut  in  fidelibus  suis  regnare  eum  necesse  est,  hic  quoque  sensus  in  animis  nostris  vigebit,  ut  quidquid  derogat  Dei  gloriae,  non  aliter  nos  excruciet  quam  si  in  nobis  resideret.  Eant  nunc  quibus  summa  votorum  est,  maximos  honores  apud  eos  adipisci  qui  probris  omnibus  Dei  nomen  afficiunt,  Christum  pedibus  conculcant,  evangelium  ipsius  et  contumeliose  lacerant,  et  gladio  flammaque  persequuntur.  Non  est  sane  tutum  ab  iis  tantopere  honorari,  a  quibus  non  modo  contemnitur*  Christus,  sed  contumeliose  etiam  tractatur.  4.  Quaecunque  enim  ante  scripta  sunt,  in  nostram  doctrinam  sunt  scripta:  ut  per  patientiam  et  consolationem  scripturarum  spem  habeamus.  5.  Deus  autem  patientiae  et  consolationis  det  vobis  idem  mutuo  cogitare,  secundum  Christum  Iesum:  ut  uno  animo,  uno  ore  glorificetis  Deum  et  patrem  Domini  nostri  Iesu  Christi.  .  20*  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci